Het verschil tussen bruneren en patineren ligt in de processen, materialen en eindresultaten, hoewel beide technieken gericht zijn op het creëren van een beschermende of decoratieve laag op metaal:

Bruneren:

• Proces: Een chemisch proces waarbij ijzer of staal wordt omgezet in een zwarte of donkerblauwe laag (oxidelaag) door reactie met oxiderende chemicaliën.
• Materialen: Wordt voornamelijk toegepast op staal en ijzer.
• Eindresultaat: Het produceert een donkere, matte of licht glanzende oppervlakte die dient als corrosiebescherming en tegelijkertijd esthetisch aantrekkelijk is.
• Gebruik: Veelgebruikt op vuurwapens, gereedschap of andere stalen onderdelen om ze te beschermen en een donkere uitstraling te geven.

Patineren:

• Proces: Een chemisch of natuurlijk proces waarbij metalen zoals koper, brons of messing oxideren en een gekleurde laag (patina) vormen.
• Materialen: Voornamelijk toegepast op koper, brons en messing.
• Eindresultaat: Creëert vaak groene, blauwe of bruine tinten (bijvoorbeeld de bekende groene patina op koperen daken), die meestal decoratief zijn en ook als beschermende laag dienen.
• Gebruik: Veelgebruikt in kunst, beeldhouwkunst of architectuur om een antieke of esthetisch verouderde uitstraling te geven.

Samengevat: Bruneren wordt voornamelijk toegepast op staal om een donkere, functionele beschermlaag te creëren, terwijl patineren wordt toegepast op koper en vergelijkbare metalen om een decoratieve, gekleurde oppervlakte te creëren.

Voor het zwartmaken van messing is patineren de beste methode. De Patineergel Nero is speciaal ontwikkeld om messing een donkere oppervlakte te geven. Het is eenvoudig aan te brengen en zorgt voor een duurzame, decoratieve patina.

Bij verdunning kun je ook heel goed bruintinten bereiken.

De producten van Dr. Galva verschillen vooral in de manier waarop ze worden aangebracht en hun specifieke toepassingen. Hier zijn de belangrijkste verschillen tussen de drie soorten:

1. Ultra-3 Dompelbruineer

• Toepassing: Dompelbruineer is ideaal voor het verwerken van meerdere werkstukken tegelijk of voor complexe vormen die een uniforme coating vereisen. Bij deze methode wordt het hele werkstuk ondergedompeld in de polijstoplossing.
• Voordelen: Deze methode zorgt voor gelijkmatig en continu bruineerwerk, zelfs op moeilijk bereikbare plaatsen. Het is bijzonder geschikt voor grotere werkstukken en industriële toepassingen.
• Toepassingsgebieden: Ideaal voor het bruineren van stalen onderdelen in massaproductie of in werkplaatsen waar veel onderdelen tegelijk moeten worden behandeld.

2. Ultra-5 snelbruineer

• Toepassing: Deze universele zwarte oxidator is veelzijdig en kan zowel door dompelen als door eenvoudig aanbrengen worden aangebracht. Het is geschikt voor een breed scala aan materialen en werkstukken.
• Voordelen: Dit bruineermiddel biedt flexibiliteit in toepassing en is een uitstekende allround oplossing voor verschillende projecten. Het is gemakkelijk te verwerken en vereist geen speciale apparatuur.
• Toepassingsgebieden: Perfect voor ambachtslieden en doe-het-zelvers die op zoek zijn naar een veelzijdige oplossing voor verschillende burnishtaken, of het nu gaat om kleine of grote onderdelen.

3. Ultra-7 strijkbruineer

• Toepassing: Bij strijkbruineer wordt de oplossing rechtstreeks op het oppervlak van het werkstuk aangebracht, bijvoorbeeld met een borstel of doek. Deze methode is bijzonder geschikt voor het bewerken van kleine oppervlakken of voor retouches.
• Voordelen: Deze methode maakt nauwkeurig en gecontroleerd aanbrengen mogelijk, ideaal voor reparaties of voor werkstukken die niet volledig ondergedompeld kunnen worden. Het is snel en gemakkelijk te gebruiken, zelfs ter plaatse.
• Toepassingsgebieden: Geschikt voor kleinere projecten, reparaties of om bestaand bruineerwerk op te frissen. Het is ideaal voor vakmensen die specifieke gebieden willen behandelen zonder het hele werkstuk te hoeven behandelen.

Samenvatting:

• Dompelbruineer: Voor gelijkmatige en volledige coatings op meerdere of grote werkstukken.
• Snelbruineer: Veelzijdig gebruik, zowel door onderdompelen als door aanbrengen, voor verschillende materialen.
• Strijkbruineer: Nauwkeurig en eenvoudig aan te brengen voor kleinere oppervlakken of bijwerken.

Elk van de brandmethodes van Dr. Galva biedt specifieke voordelen en is geoptimaliseerd voor specifieke toepassingen, zodat je voor elke klus de juiste methode kunt kiezen.

Na het bruineeren raden we aan om een speciale anticorrosieolie te gebruiken die is ontwikkeld voor gepolijste oppervlakken. Hier zijn enkele opties:

1. Speciale burnishing oliën: Deze oliën zijn speciaal samengesteld om gepolijste oppervlakken af te dichten en te beschermen. Ze bieden een hoog niveau van corrosiebescherming en behouden de zwarte afwerking.
2. Pistoololie: Pistoololie, zoals gebruikt voor het onderhoud van vuurwapens, is een goede keuze. Het is ontworpen om metalen oppervlakken te beschermen tegen corrosie en is daarom ook ideaal voor bruineeren onderdelen.
3. Lijnolie: Lijnolie is ook geschikt voor natuurlijke bescherming, het vormt een dunne beschermende laag en benadrukt tegelijkertijd het Bruineer. Het is echter minder duurzaam dan gespecialiseerde oliën.
4. Minerale olie: Een lichte minerale olie kan ook worden gebruikt, vooral als er geen gespecialiseerde olie voor het polijsten beschikbaar is. Het biedt een basisbescherming tegen vocht, maar is misschien niet zo effectief als meer gespecialiseerde producten.

Het is belangrijk om de olie gelijkmatig en dun aan te brengen voor een gelijkmatige beschermlaag en om overtollige olie na een paar minuten af te vegen zodat het oppervlak niet plakkerig blijft.

Droog de onderdelen onmiddellijk na het bruineeren met een schone, pluisvrije doek, anders kan er corrosie ontstaan.

Wat betreft de wachttijd na het bruineeren: Het is belangrijk dat het bruineren helemaal klaar is en het oppervlak droog is voordat je begint met verven. In de regel is een korte wachttijd van ongeveer 30 minuten tot 1 uur voldoende om ervoor te zorgen dat het oppervlak stabiel is. Als de luchtvochtigheid hoog is, kan het raadzaam zijn om iets langer te wachten of de onderdelen voorzichtig te verwarmen om het droogproces te versnellen.

Het primaire doel van het oliën van de bruineeren onderdelen is om extra bescherming tegen corrosie te bieden door het oppervlak af te sluiten en te beschermen tegen vocht. Als je de gebruinde metalen platen later echter met blanke lak wilt lakken, kan het oliën in feite achterwege blijven, omdat de blanke lak de beschermlaag overneemt.

De corrosiebescherming van Bruineer is beperkt en biedt meestal slechts een matige bescherming tegen roest. Snelbruineer creëert een dunne, zwarte oxidelaag op het metaaloppervlak die enige bescherming tegen corrosie biedt, maar niet zo effectief is als een dikkere, industriële bruineer- of coatinglaag.

Factoren die corrosiebescherming beïnvloeden

1. Dikte van de laag: omdat de oxidelaag die door Bruineer ontstaat relatief dun is, biedt deze slechts oppervlakkige bescherming.
2. Omgevingsomstandigheden: In vochtige of agressieve omgevingen, zoals in zoute lucht, is de bescherming die Bruineer biedt vaak onvoldoende en kan deze relatief snel falen als het oppervlak niet aanvullend wordt behandeld.
3. Nabehandeling: De corrosiebescherming kan aanzienlijk worden verbeterd als het bruineeren oppervlak na het aanbrengen wordt behandeld met een geschikte anticorrosieolie. Deze nabehandeling verzegelt het oppervlak en beschermt het tegen vocht en andere corrosieve invloeden.

Samenvatting:

Zonder nabehandeling biedt Bruineer slechts een beperkte bescherming tegen corrosie en is het vooral geschikt voor decoratieve of tijdelijke toepassingen. Voor langdurige bescherming, vooral in veeleisende omgevingen, is nabehandeling met olie of een andere beschermende coating nodig.

Galvaniseren, ook bekend als elektrodepositie, is een elektrochemisch proces waarbij een dunne laag metaal op een ander materiaal wordt aangebracht. Dit proces wordt vaak gebruikt om het oppervlak van een voorwerp te verfijnen, het te beschermen tegen corrosie, de slijtvastheid te verhogen of het uiterlijk te verbeteren.

Dit is hoe galvaniseren werkt:

1. Voorbereiding van het werkstuk: Het te galvaniseren werkstuk moet grondig gereinigd worden om verontreinigingen zoals olie, vet of roest te verwijderen. Dit is cruciaal voor de hechting van de metalen coating.

2. Elektrolytbad: Het werkstuk wordt ondergedompeld in een elektrolytbad dat een oplossing van metaalionen bevat die op het werkstuk moeten worden afgezet. Het werkstuk wordt gebruikt als kathode (negatief geladen) en een metaalanode (positief geladen) als bron van de metaalionen.

3. Aanbrengen van elektrische stroom: Er wordt een elektrische stroom door het elektrolytbad geleid. De positief geladen metaalionen bewegen naar de negatief geladen kathode, waar ze worden afgezet als een vaste metaallaag. De dikte en kwaliteit van de metaallaag kan worden geregeld door de sterkte van de stroom, de samenstelling van de elektrolyt en de duur van het proces.

4. Afwerking: Na het galvaniseerproces wordt het werkstuk gereinigd en, indien nodig, gepolijst om de gewenste afwerking te bereiken.

Toepassingen van galvaniseren:

• Corrosiebescherming: metalen zoals zink of nikkel worden op staal aangebracht om roestvorming te voorkomen.
• Decoratieve coating: Edele metalen zoals goud of zilver worden op sieraden of decoratieve voorwerpen aangebracht om hun uiterlijk te verbeteren.
• Slijtagebescherming: Hardere metalen zoals chroom worden op gereedschappen of machineonderdelen aangebracht om hun levensduur te verlengen.
• Elektronische toepassingen: In de elektronica worden dunne lagen metaal aangebracht op printplaten of contacten om de elektrische geleiding te verbeteren.

Galvaniseren is een veelgebruikte techniek in de industrie en handel en speelt een belangrijke rol in talrijke productieprocessen.

In het volgende hoofdstuk worden de verschillende galvaniseringsprocessen gepresenteerd, met inbegrip van het basisgereedschap voor de afzonderlijke methoden. In het algemeen wordt een onderscheid gemaakt tussen drie verschillende galvaniseringsprocessen, namelijk kuipgloeien, pin/tampon-gloeien en badgloeien.

De procedures in een oogopslag

Er wordt een onderscheid gemaakt tussen 3 processen voor het elektrolytisch afzetten van metalen. Dit zijn badelektrolyse, penelektrolyse (of tamponelektrolyse) en vatelektrolyse. Elk van deze processen heeft zijn voor- en nadelen.

Het bad-elektrolyseproces

Galvaniseren in bad is een methode waarbij het te galvaniseren werkstuk en de anode in een elektrolyt worden ondergedompeld. Daarbij wordt een stroom opgewekt waardoor metaal op het werkstuk wordt afgezet.
Galvaniseren in bad is een proces dat veelvuldig in de industrie wordt toegepast. In de regel worden werkstukken verchroomd, verguld of vernikkeld in tanks van enorme omvang. Hiervoor worden vaak rekken gebruikt waaraan de te galvaniseren onderdelen hangen. Om de mogelijke stroomdichtheid en dus een snellere depositie te verhogen, is een badbeweging hier een goede oplossing. Dit kan gebeuren door luchtinjectie, pompen of zelfs door verplaatsing van het rek.

Het voordeel is dat het proces gemakkelijk uit te voeren is en dat er grote stromen kunnen worden opgewekt, zodat ook afzetting van dikke metaallagen mogelijk is. Een nadeel is dat grote hoeveelheden elektrolyt nodig zijn om de baden te vullen. Om deze reden is bad-elektrolytische bekleding alleen geschikt voor kleinere onderdelen in de particuliere of hobbysector.

Vereiste basisuitrusting

Voor de uitvoering van het galvaniseerbad zijn een regelbare gelijkstroombron, een tank of reservoir en aansluitkabels nodig.

De stroombron kan bijvoorbeeld een laboratoriumvoedingsapparaat zijn en moet zowel een volt- als een ampèreweergave hebben, d.w.z. spanning en stroom. De tank moet groot genoeg zijn om het te galvaniseren voorwerp volledig onder te dompelen. Hij moet gemaakt zijn van een alkalibestendig en zuurbestendig materiaal; naast plastic containers zijn ook glazen containers zeer geschikt. Er zijn ook kabels nodig om de voeding aan te sluiten op zowel de anode als het werkstuk. Om verwarring te voorkomen moet altijd een rode kabel voor de (+) pool en een zwarte kabel voor de (-) pool worden gebruikt.

Anode-oppervlak

Als algemene regel geldt dat de oppervlakte van de anode even groot moet zijn als de oppervlakte van het te galvaniseren werkstuk. Als het oppervlak van de anode daarentegen te klein is, is het mogelijk dat de lagen ongelijkmatig worden afgezet.

Dit effect ontstaat doordat de stroom niet gelijkmatig in de elektrolyt wordt verdeeld (verstrooiing) en deze de kortste weg neemt. De stroom is dus hoger in het gebied van de kortste weg en de laag wordt hier dikker afgezet. De vorm en opstelling van de anode moet ook geschikt zijn om de stroom gelijkmatig te verdelen.

Een grotere anode heeft geen negatief effect op het resultaat. Door een ongunstige anodische stroomdichtheid (anodisch rendement) kan echter een sterkere passivering (afhankelijk van de elektrolyt) plaatsvinden, waardoor de stroom afneemt. In dat geval moet de anode worden gereinigd.

Het pin- of tamponelectrolyseproces

Als permanent gemonteerde of grote werkstukken moeten worden gegalvaniseerd, is pennengieting het meest geschikt. Hiervoor wordt een metalen staaf als anode (+) gebruikt, aan het uiteinde waarvan zich ofwel een stoffen tampon ofwel een spons bevindt (omwille van de eenvoud gebruiken wij alleen het woord tampon). De tampon dient om het elektrolyt te absorberen en is volledig doordrenkt met het gewenste elektrolyt. Terwijl het te galvaniseren voorwerp verbonden is met de kathode (-), wordt het werkstuk nu in een cirkelvormige beweging met de tampon in contact gebracht. Op deze manier wordt een stroom mogelijk gemaakt en na enkele seconden wordt een metaallaag afgezet op de overeenkomstige contactpunten.

De cirkelvormige beweging is zeer belangrijk omdat er een grote stroom vloeit op een klein contactoppervlak. Zodra je met de tampon op een plek stopt, kan de plek dof worden en donker worden (branden), dit effect verloopt sneller naarmate de stroomsterkte hoger is. Een beetje ervaring is hier nodig, maar je hebt het vrij snel door. Het heen en weer bewegen van de tampon is tamelijk ongeschikt, omdat de beweging tussendoor kort wordt onderbroken en bij een hoge stroomdichtheid al verbranding kan optreden.

De anode moet bij voorkeur gemaakt zijn van inerte materialen zoals platina of grafiet (en soms ook roestvrij staal) of het materiaal van de gebruikte elektrolyt.

Vereiste basisuitrusting

Voor de uitvoering van het galvaniseerproces met pennen of tampons zijn een regelbare gelijkstroombron, d.w.z. een regelbare voedingseenheid met digitale weergave van spanning en stroom, een penanode met anodehouder (galvaniseerpen), een set kabels en een tampon of spons nodig. De penanode (of de anodehouder) moet met een kabel op de (+) pool van de voedingseenheid worden aangesloten. Bovendien moet de anode worden voorzien van een tampon of spons, zodat de complete galvaniseerpen klaar is voor gebruik. Het werkstuk zelf wordt aangesloten op de (-) pool zoals in de hierboven beschreven procedures.

Spons & Tampon

Als sponzen of tampons worden gebruikt, zijn dat hulpstukken die het elektrolyt absorberen. Deze eigenschap is onontbeerlijk omdat het de elektrolyt tussen de anode en het werkstuk tijdens het galvaniseren moet vasthouden en de metaalionen moet afgeven. Idealiter hebben elektrolytische pads een zeer hoog absorptievermogen en zijn zij robuust. De elektrolytische pads mogen ook niet te dun zijn, omdat er anders door de hoge druk op bepaalde punten isolatie-effecten kunnen optreden en de elektrische stroom niet kan worden doorgegeven. Een galvaniseermat mag ook geen uitwendige naden hebben, omdat dit krassen op het metaal kan veroorzaken.

Verdikkingsmiddel of gelvormer

Een verdikkingsmiddel, ook wel gelvormer genoemd, is een specifiek verdikkingsmiddel. Verdikkingsmiddelen worden aan de elektrolytoplossing toegevoegd zodat deze viskeuzer wordt. Er bestaan speciale verdikkingsmiddelen voor de verschillende galvanische elektrolyten. Als er conventionele middelen worden gebruikt of bijgemengd, wordt de elektrolyt meestal onbruikbaar. In principe kunnen alle soorten elektrolyten worden ingedikt met behulp van galvanische gelvormers. Door de elektrolyt in te dikken wordt ervoor gezorgd dat de vloeistof niet druppelt, kan er zuiverder gewerkt worden en kan er zuinig met elektrolyt worden omgesprongen. De elektrolyt mag echter niet te dik zijn.

Om een elektrolyt in te dikken moet u zoveel elektrolyt als u denkt nodig te hebben in een vat gieten en al roerend evenveel geleermiddel toevoegen totdat de individueel gewenste consistentie of stevigheid is bereikt. Ga voorzichtig en langzaam te werk. Let er bij het gebruik van poeder absoluut op dat er geen overmatige stofvorming optreedt. Als u de elektrolyt te veel hebt ingedikt, kunt u deze weer vloeibaarder maken door onverdikte elektrolyt toe te voegen.

Het vatplateerproces

Het vatplateerproces is ideaal voor het galvaniseren van grote hoeveelheden kleine onderdelen, vooral voor onderdelen die niet of slechts met grote inspanning op rekken kunnen worden bevestigd. In principe komt het galvaniseerproces overeen met dat van de badgalvanisatie, waarbij de te galvaniseren werkstukken los in een langzaam roterende trommel liggen. De werkstukken worden benaderd met behulp van een centraal gemonteerde contactstaaf, vrij beweegbare klepels (kabels met geleidende kappen) of via geschikte contactpunten in de trommelwand; de trommel wordt met behulp van een motor in beweging gebracht. De resulterende gelijkmatige beweging zorgt voor een betrekkelijk gelijkmatige coating van de kleine onderdelen, maar er zijn subtiele verschillen, aangezien de ongecontroleerde menging betekent dat afzonderlijke onderdelen langer worden gecontacteerd en dus een hogere coatingdikte krijgen, of dit effect wordt ook omgekeerd (d.w.z. kortere contacttijd en lagere coatingdikte).

Het voordeel hiervan is dat er snel kan worden geladen, omdat de werkstukken gewoon los worden ingevoerd. Het nadeel is dat de werkstukken altijd kleine inslagsporen krijgen omdat ze door elkaar worden gehaald, zodat dit proces minder geschikt is voor spiegelafwerking, maar dit maakt niet uit voor schroeven enz. Ook is een minimumaantal werkstukken nodig om ervoor te zorgen dat de onderdelen voortdurend met elkaar in contact komen.

Vereiste basisuitrusting

Om het vatplateerproces uit te voeren is een vat nodig. Naast een vat zijn een tandwielmotor en het mechaniek de basiscomponenten, samen is dit een vatplateerlijn. Net als voor het badplatingproces zijn een voldoende sterke regelbare voedingseenheid en een set kabels nodig.

Vullen van het vat voor elektrovorming

Als algemene regel geldt dat het vat voor elektrovormen tot maximaal 40 à 50 % met werkstukken moet worden gevuld. Dit zorgt ervoor dat de werkstukken vrij kunnen bewegen; tegelijkertijd wordt vastlopen, vastklemmen of zelfs blokkeren voorkomen. Als dit zou gebeuren, zou er door de contactpunten geen ideale coating en dus geen uniforme galvanisatie kunnen plaatsvinden. Het is essentieel dat deze ook contact hebben met de contactpen.

Noot: Kogels zijn het optimale vulmateriaal omdat ze niet kunnen kantelen, vrije beweging is verzekerd evenals een ideaal galvanisch resultaat.

Een galvaniseercel voor het afzetten van metalen, ook wel elektrolytische cel of galvaniseercel genoemd, is een apparaat dat wordt gebruikt om een laag metaal op een ander metaal af te zetten door middel van een elektrochemisch proces. Hier volgt een stap-voor-stap handleiding voor het bouwen van zo'n cel:

Materialen:

1. Stroombron: Een regelbare gelijkspanningsbron.
2. Anode: Bijvoorbeeld een koperanode als er koper moet worden afgezet, voor sommige oplossingen moet ook een andere anode worden gebruikt - volg de instructies voor de elektrolyt.
3. Kathode (werkstuk): Het stuk metaal waarop het andere metaal moet worden afgezet (bijvoorbeeld een sieraad).
4. Elektrolytoplossing: Een oplossing die metaalionen van het af te zetten metaal bevat (bijv. koperelektrolyt voor afzetting op koper).
5. Container: Om de elektrolytoplossing in te bewaren.
6. Looddraden en krokodillenklemmen: Om de elektroden aan te sluiten op de stroombron.

Opstellen:

1. Voorbereiding van de elektrolytoplossing:

   • Vul de container met de elektrolytoplossing. Je kunt bijvoorbeeld een koperelektrolyt gebruiken om koper af te zetten.
     
     

2. Inbrengen van de elektroden:

   • Anode: Plaats de anodes (bijvoorbeeld de koperen plaat) in de oplossing. Deze elektroden leveren het metaal dat moet worden afgezet. Er moeten twee tegenover elkaar liggende anoden worden gebruikt om een gelijkmatigere depositie te verkrijgen. Zie de diagrammen. (Als het niet mogelijk is om een dergelijke anodeopstelling te bereiken, kan een gelijkmatige coating van het werkstuk worden bereikt door continu te roteren).
     Zie ook het hoofdstuk “Verstrooiing bij galvaniseren”
     
   • Kathode: Plaats de kathode (bijvoorbeeld het sieraad) ook in de oplossing. Dit is het werkstuk waarop het metaal wordt afgezet.
     
     

3. Aansluiting op de stroombron:

   • Sluit de anode (koperen plaat) aan op de positieve pool van de stroombron.
   • Sluit de kathode (werkstuk) aan op de negatieve pool van de stroombron. Hierdoor wordt de kathode negatief geladen, waardoor het metaal erop wordt afgezet.
     
     

4. Schakel de stroomtoevoer in:

   • Schakel de stroombron in. De metaalionen in de oplossing (bijvoorbeeld Cu²⁺ ionen) worden aangetrokken door de kathode omdat deze negatief geladen is. De ionen worden gereduceerd tot neutrale metaalatomen en worden afgezet op het oppervlak van de kathode.

Hoe het werkt:

• Anode (koperen plaat): De anode lost gedeeltelijk op door de stroom, waardoor koperionen (Cu²⁺) vrijkomen in de oplossing, waardoor de concentratie koperionen in de elektrolytoplossing constant blijft:

Cu → Cu²⁺ + 2e⁻

• Kathode (werkstuk): Aan de kathode worden de koperionen (Cu²⁺) uit de oplossing gereduceerd door de elektronen en afgezet op het werkstuk als metallisch koper:

Cu²⁺ + 2e⁻ → Cu

Belangrijke opmerkingen:

• Stroomsterkte en tijd: De stroomsterkte en de duur van het proces bepalen de dikte van de afgezette metaallaag. Hogere stromen en langere tijden leiden tot dikkere lagen.
• Temperatuur: De temperatuur van de elektrolytoplossing kan de afzetsnelheid beïnvloeden. Hogere temperaturen kunnen het proces versnellen, maar beïnvloeden ook de kwaliteit van de laag.
• Zuiverheid van de elektrolytoplossing: Onzuiverheden in de oplossing kunnen de kwaliteit van de afgezette metaallaag beïnvloeden.

Resultaat:

Met deze opstelling wordt een uniforme metaallaag op het werkstuk afgezet. Dit is het basisprincipe van galvaniseren, dat in veel industriële processen wordt gebruikt om metalen te coaten en oppervlakken te beschermen of te verfijnen.

Algemene opbouw:

Vergelijking van de afscheiding:

Hier behandelen we de zeer belangrijke verstrooiing die moet worden waargenomen. De anode moet worden aangepast aan de vorm van het te coaten werkstuk. Alleen meer stroom zou het donker en dof maken op plaatsen dichter bij de anode, omdat de plaatselijke stroomdichtheid dan te hoog zou zijn.
 

De elektrolyten worden onverdund gebruikt omdat het gebruiksklare oplossingen zijn. De respectieve parameters van de elektrolyt staan op de fles vermeld, evenals de vereiste anode. De spanningswaarden kunnen verschillen omdat de wet van Ohm van toepassing is op de oplossingen. De weerstand is hier doorslaggevend en de stroom kan toe- of afnemen afhankelijk van de afstand. Het is nog nauwkeuriger als je met de stroomdichtheid werkt.

De elektrolyten worden ook verrijkt door de metaalanode op te lossen, wat het bereik vergroot (behalve in het geval van onoplosbare anoden of anoden van vreemde metalen).

Je moet er ook rekening mee houden dat de stroom de kortste weg neemt.

Het correct ontvetten van de te coaten oppervlakken is een cruciale stap in het galvaniseringsproces. Grondige reiniging is noodzakelijk om een perfecte hechting van de metaalcoating te garanderen en de kwaliteit van de eindproducten te waarborgen. Hier volgen de belangrijkste stappen en methoden voor een effectieve ontvetting:

Waarom is ontvetten belangrijk?

• Hechting: Vet- en olieresten kunnen de hechting van de gegalvaniseerde coating aanzienlijk aantasten.
• Coatingkwaliteit: vervuiling leidt tot ongelijkmatige coatings, blaasvorming en andere defecten.
• Corrosiebescherming: Schone oppervlakken zorgen voor een betere corrosiebestendigheid van de gecoate materialen.

Ontvettingsmethoden

1. chemisch ontvetten

• Reinigen met oplosmiddelen: Gebruik van organische oplosmiddelen zoals aceton of isopropanol, die vetten en oliën effectief oplossen.
• Aceton wordt gekenmerkt door zijn uitstekende oplosbaarheid in vetten en lage kookpunt. Het wordt voornamelijk gebruikt in het instituut voor het reinigen en ontvetten van gereedschap. Aceton lost vingerafdrukken en ander licht vet goed op, maar is minder effectief tegen machineolie. Aceton kan zelfs averechts werken op met olie vervuilde werkstukken, omdat vuildeeltjes zich door adhesiekrachten permanent aan het oppervlak kunnen hechten.
• Isopropanol (propaan-2-ol) kan gebruikt worden in verschillende disciplines en is bijzonder veelzijdig. Het wordt bijvoorbeeld gebruikt om beeldschermen schoon te maken of om vervelende stickers te verwijderen die anders onaangename lijmresten achterlaten. Isopropanol is bijzonder geschikt voor hardnekkige taken waar andere middelen falen, omdat het resten volledig verwijdert. Isopropanol laat geen resten achter omdat het verdampt zonder resten achter te laten en is chemisch neutraal voor de meeste materialen. Het kan worden verdund met gedestilleerd water en is zeer geschikt voor het verwijderen van oliën en vetten en voor het reinigen van vele oppervlakken.
  
  
• Alkalisch ontvetten: Gebruik van alkalische reinigingsmiddelen die vetten en oliën emulgeren en verwijderen in een waterige oplossing.
  
  
• Zure baden: In sommige gevallen worden zure reinigingsmiddelen gebruikt, vooral wanneer metaaloxiden of roest moeten worden verwijderd.

2. mechanisch ontvetten

• Borstelen en slijpen: Gebruik van borstels of schuurmiddelen om grove onzuiverheden te verwijderen.
  
  
• Stralen: Gebruik van schuurmiddelen zoals glasparels of zand om het oppervlak grondig te reinigen.

3. elektrolytisch ontvetten

• Anodisch ontvetten: De werkstukken worden als anode in een alkalische oplossing gesuspendeerd en onder stroom gezet, waardoor vet en olie worden verwijderd door gasvorming.
  
  
• Kathodisch ontvetten: De werkstukken worden als kathode gebruikt, waardoor vaak een zachtere reiniging mogelijk is.

Stappen voor ontvetten

1. voorbereiding

• Verwijder grof vuil en zichtbare onzuiverheden door spoelen of mechanisch reinigen.

2. chemisch of mechanisch ontvetten

• Pas de gekozen ontvettingsmethode toe op basis van de specifieke vereisten van het materiaal en de vervuiling. Voor met olie verontreinigde werkstukken moeten alternatieve oplosmiddelen of ontvettingsmethoden worden gekozen die effectiever zijn dan aceton.

3. spoelen

• Spoel de onderdelen grondig af met gedestilleerd of gedeïoniseerd water om alle resten van de ontvetter te verwijderen.

4. drogen

• Droog het oppervlak zorgvuldig om watervlekken of herbesmetting te voorkomen.

Tips voor een optimaal resultaat

• Temperatuurregeling: Veel ontvettingsprocessen zijn effectiever bij hogere temperaturen.
• Gecontroleerde omgeving: Werken in een schone omgeving voorkomt herbesmetting.
• Kwaliteitscontrole: Controleer regelmatig de oppervlaktereinheid, bijvoorbeeld door middel van een waterdruppeltest of contacthoekmeting.

Door deze stappen en methoden te volgen, zorgt u ervoor dat de te bekleden oppervlakken optimaal worden voorbereid, wat resulteert in een hoogwaardige en duurzame galvanische bekleding.

Een goede bescherming tegen corrosie wordt alleen bereikt met een voldoende dikke laag of met een geschikte combinatie van lagen. Een dunne laag chroom op ijzer zal bijna geen bescherming bieden, dus gebruik ten minste de combinatie nikkel-chroom. Een ander voordeel is de nikkellaag eronder, omdat het nikkel (bright nickel) de glans beter naar voren brengt. Als u ook de corrosiebescherming in een reducerende atmosfeer wilt verbeteren, gebruik dan de laagcombinatie koper-nikkel-chroom, omdat het koper hier beter zijn werk doet.
 

In het algemeen geldt het volgende:

Afhankelijk van het gevormde metaal is de corrosiebescherming zeer verschillend. Er zijn ook grote verschillen afhankelijk van de verschillende soorten elektrolyten. Nogal wat soorten zetten af met microscopisch fijne poriën - in deze gebieden is de bescherming niet aanwezig. Om de poriën te sluiten zijn hogere laagdiktes nodig. Een combinatie van verschillende lagen verbetert de bescherming aanzienlijk. De verschillende lagen vullen elkaar aan en de corrosiebescherming neemt exponentieel toe, onder het motto "1+1=5".
 

Voorbeelden van corrosiebescherming

Nikkel:

Een zuivere nikkellaag heeft pas een goede corrosiebescherming vanaf 25µm, maar in de lagencombinatie nikkel-chroom of ook koper-nikkel-chroom wordt de bescherming sterk verbeterd.

Zink:

Voor zink wordt een laagdikte van ongeveer 10µm aanbevolen. Zink heeft een lange-afstandswerking, die ook kathodische bescherming biedt voor onbedekte ijzergebieden (bijv. poriën of mechanisch beschadigde gebieden).

Zink-nikkel:

Hier komt de combinatie van 2 beschermende elementen samen. Enerzijds het actieve zink en anderzijds het passieve nikkel. Beide elementen vormen een gemeenschappelijke laag met verhoogde bescherming. De gemiddelde laagdikte ligt tussen 5µm en 10µm. De lagen zijn corrosiebestendig, zelfs bij temperaturen tot 180°C. Daarom zijn zink-nikkellagen ideaal voor de bescherming van onderdelen van verbrandingsmotoren.
 

Hier in het voorbeeld, een verchroomd frame, met een duidelijk onvoldoende laagdikte, of een ongeschikt ontwerp van de basislaag:

Dit overzicht bevat de belangrijkste termen en processen die worden gebruikt bij galvaniseren.

Basisprincipes van galvaniseren

Galvaniseren:

• Een elektrochemisch proces voor de afzetting van metaallagen op een elektrisch geleidend substraat.
• Er wordt gebruik gemaakt van een elektrolytische cel om metaalionen van een oplossing over te brengen naar een substraat.

Elektrolyt:

• Een geleidende vloeistof die metaalionen bevat die moeten worden afgezet.
• Voorbeelden: Kopersulfaatoplossing voor koperafzetting, nikkelsulfaatoplossing voor nikkelafzetting.

Anode:

• De elektrode waar oxidatie plaatsvindt.
• Bij galvaniseren is dit vaak het metaal dat moet worden afgezet (bijvoorbeeld een koperanode voor koperafzetting). Chroom is een uitzondering. Chroomanoden mogen niet worden gebruikt met chroomelektrolyt (op basis van driewaardig chroom), omdat dit zeer giftig zeswaardig chroom (chroom VI) kan produceren!
• Als er geen anoden van het elektrolytmateriaal beschikbaar zijn, is het gebruik van inerte anoden zoals platina (geplatiniseerde titaniumanode) of grafiet een optie.
• Grafietanoden hebben het nadeel dat de weerstand in de anode aanzienlijk kan toenemen, waardoor deze onbruikbaar wordt. Hoewel grafietanoden zeer universeel gebruikt kunnen worden, raden we ze niet aan omdat ze niet chemisch oplossen, maar omdat er deeltjes in het bad terechtkomen die het bad vertroebelen door de ontwikkeling van zuurstof bij de anode. Naarmate het proces vordert, worden deze deeltjes ook afgezet en wordt het geproduceerde oppervlak donkerder. Metalen anoden verdienen daarom de voorkeur.

Kathode:

• De elektrode waar de reductie plaatsvindt.
• Het substraat waarop het metaal wordt afgezet.

Stroombron:

• Een gelijkstroombron die de nodige energie levert om de elektrochemische reactie aan te drijven.

Belangrijke termen en processen

Elektrolyse:

• Het proces waarbij chemische reacties worden geïnitieerd in de elektrolytoplossing door het toepassen van een elektrische stroom.

Reductie:

• Een chemisch proces waarbij een atoom of ion elektronen wint.
• Bij metaalafzetting wordt een metaalion (bijvoorbeeld Cu²⁺) gereduceerd tot een metaalatoom (Cu).

Oxidatie:

• Een chemisch proces waarbij een atoom of ion elektronen verliest.
• Bij metaaldepositie wordt de anode vaak geoxideerd om metaalionen vrij te laten in de oplossing.

Stroomdichtheid:

• De stroom per oppervlakte-eenheid van de elektrode.
• Een belangrijke parameter die de kwaliteit en snelheid van metaaldepositie beïnvloedt.
• De kathodische stroomdichtheid is belangrijk voor de kwaliteit van de coating op het werkstuk (kathode). Elke elektrolyt heeft een optimale stroomdichtheid waarbinnen afzetting met goede resultaten wordt bereikt. Als de stroomdichtheid buiten de parameters valt, kan de coating mat worden.
• Aan de anodezijde is er de anodische stroomdichtheid. Dit is vooral belangrijk voor de stabiliteit van de elektrolyt. Er moet evenveel metaal oplossen als er op de kathode (het werkstuk) wordt afgezet.
• In het ideale geval lost de anode net zo snel op als het metaal dat aan de kathode wordt afgezet, zodat de elektrolyt bijzonder lang meegaat. In de praktijk is er echter een afwijking.
• Zo worden zure zinkelektrolyten sneller verrijkt dan het metaal wordt afgezet, wat leidt tot vertroebeling van de elektrolyten na langere tijd.
• In het geval van nikkel lost de anode langzamer op en wordt de elektrolyt langzaam armer en armer aan nikkelionen. In dit geval kunnen geschikte nikkelzouten worden toegevoegd om het gehalte weer te verhogen. Nikkelzouten mogen echter niet vrij worden verkocht vanwege hun gevarenclassificatie. Om de oplosbaarheid van de anode te verbeteren en passivering te verminderen, voegt de fabrikant ook chloride-ionen toe aan de elektrolyt.

Overpotentiaal:

• De extra spanning die nodig is boven het theoretische evenwichtspotentiaal om de elektrochemische reactie aan te sturen.
• Dit beïnvloedt de efficiëntie en de eigenschappen van de afgezette metaallaag.

Samenstelling bad:

• De chemische samenstelling van de elektrolyt die de eigenschappen van de gedeponeerde metaallaag beïnvloedt.
• Additieven zoals glansmiddelen, bevochtigingsmiddelen en bufferoplossingen worden vaak gebruikt om de coatingeigenschappen te verbeteren.

Soorten galvanische coatings

Galvaniseren:

• Depositie van zink op staal of ijzer voor corrosiebestendigheid.

Vernikkelen:

• Depositie van nikkel voor decoratieve doeleinden of als basis voor verdere plating.

Vergulden:

• Depositie van goud voor decoratieve doeleinden of voor elektrische contacten vanwege de uitstekende geleidbaarheid en corrosiebestendigheid.

Verzilveren:

• Depositie van zilver, vaak voor elektrische contacten of om de geleidbaarheid te verbeteren.

Verkoperen:

• Depositie van koper, vaak als tussenlaag of voor geleiderbanen in elektronica.

Belangrijke parameters en controle

pH-waarde:

• De zuurgraad van de elektrolytoplossing, die de efficiëntie en kwaliteit van de afzetting beïnvloedt.

Temperatuur:

• De bedrijfstemperatuur van het elektrolytbad, die van invloed is op de reactiesnelheid en de laageigenschappen.
• Om de best mogelijke resultaten te bereiken, moet er rekening worden gehouden met de werktemperatuur van de desbetreffende elektrolyt. Veel elektrolyten werken al optimaal bij kamertemperatuur. Dit betekent dat er geen extern verwarmingsmiddel nodig is.

  Over het algemeen kan gezegd worden dat bijna geen enkel elektrolyt goed werkt onder 15°C, dus het is belangrijk om op de temperatuur te letten als je problemen met het elektrolyt opmerkt. Er moet ook rekening worden gehouden met de temperatuur van het werkstuk - vooral in het geval van pin-plating.

   

Roersystemen:

• Systemen om de elektrolytoplossing te roeren om een gelijkmatige afzetting te garanderen en concentratiegradiënten te vermijden.

Veiligheidsaspecten

Beschermende kleding:

• Gebruik van handschoenen, veiligheidsbril en schorten om contact met chemicaliën te vermijden.

Ventilatie:

• Zorg voor goede ventilatie om ophoping van dampen en gassen te voorkomen.

Omgaan met chemicaliën:

• Veilige hantering en verwijdering van chemicaliën in overeenstemming met de plaatselijke voorschriften.

Elk van de aangebrachte lagen biedt bepaalde eigenschappen die uiteindelijk een positief effect hebben op de kwaliteit van het eindresultaat. Hoewel coating met koper voor veel materialen niet absoluut noodzakelijk is, leidt het wel tot een kwalitatief beter resultaat.

Koper zet snel af en zorgt voor een bijzonder glad oppervlak. Het is ook heel gemakkelijk te polijsten, wat de polijstkosten aanzienlijk vermindert. Nikkel verhoogt de corrosieweerstand van de hele coating. Tijdens het daaropvolgende verchromen draagt het aanzienlijk bij aan de glans van de chroomlaag.

De laatste dun aangebrachte laag met het gewenste decoratieve of technische voordeel vormt de finishing touch.

Het coaten van een werkstuk gebeurt meestal in verschillende stappen, waarbij verschillende lagen op het oppervlak van het object worden aangebracht. Elk van deze lagen heeft belangrijke eigenschappen voor een professioneel resultaat.

Afhankelijk van het materiaal en de conditie van het oppervlak is voorbehandeling vereist. Bijvoorbeeld, zuurgevoelige materialen zoals zink vereisen een laag aangebracht met alkalisch koperelektrolyt alvorens te coaten met zuur koperelektrolyt. Aluminium wordt voorbehandeld met aluminiumactivator en koper vereist een dunne laag palladium voordat de elektroloze nikkellaag wordt aangebracht.

Praktische structuur van de laagopbouw na voorbehandeling:

• Helder koper voor een goede nivellering
• Nikkel als diffusiebarrièrelaag
• Goud, zilver of chroom als laatste laag

De laatste laag wordt normaal gesproken slechts dun aangebracht.

In de galvanisatie spelen spanning en stroomdichtheid een cruciale rol bij de kwaliteit van de afgezette laag. Beide parameters moeten zorgvuldig worden ingesteld om een gelijkmatige en hoogwaardige metaalcoating te verkrijgen.

1. Spanning:

• Functie: De spanning (gemeten in volt) drijft de elektrische stroom door de elektrolyt, die de metaalionen van de anode naar de kathode (het werkstuk) transporteert, waar ze neerslaan als een metaalcoating.
• Invloed: Een te hoge spanning kan ervoor zorgen dat de metaalionen te snel worden neergeslagen, wat resulteert in een ruwe, poreuze of zelfs poederige laag. Een te lage spanning daarentegen kan de afzetting te langzaam laten verlopen, wat de efficiëntie van het proces vermindert en tot een ongelijkmatige laag leidt.
• Afhankelijkheid van de afstand: De spanning moet worden aangepast aan de afstand tussen de anode en de kathode, omdat de elektrische weerstand van de elektrolyt toeneemt met de afstand. Hoe verder de anode van de kathode verwijderd is, hoe hoger de spanning moet worden ingesteld om een voldoende stroomdichtheid te bereiken. De spanningswaarden op onze elektrolyten zijn richtlijnen en zijn gebaseerd op een afstand van ongeveer 10 cm. Als deze afstand varieert, moet de spanning dienovereenkomstig worden aangepast.
• Maximale waarden: Houd er rekening mee dat de opgegeven maximale spanningswaarden vaak alleen onder ideale omstandigheden kunnen worden bereikt, bijvoorbeeld bij het gebruik van badbewegingen (bijv. door roeren of pompen), die ervoor zorgen dat de elektrolyt gelijkmatig rond het werkstuk circuleert en hotspots of ongelijkmatige afzettingen worden voorkomen.

2. Stroomdichtheid:

• Definitie: De stroomdichtheid is de hoeveelheid stroom per oppervlakte-eenheid van de elektrode en wordt uitgedrukt in ampère per vierkante decimeter (A/dm²). Het beschrijft de verhouding tussen de elektrische stroom en het elektrodenoppervlak en is een beslissende factor voor de kwaliteit van de metaalafzetting.
• Invloed op de kathode (werkstuk): De kathodische stroomdichtheid heeft een aanzienlijke invloed op de kwaliteit van de coating op het werkstuk (kathode). Voor elke elektrolyt is er een optimaal stroomdichtheidsbereik waarin de afzetting goede resultaten oplevert. Een te hoge stroomdichtheid kan leiden tot ruwe, grofkorrelige lagen, terwijl een te lage stroomdichtheid kan leiden tot onvoldoende of ongelijkmatige coatings.
• Invloed op de anode: De anodische stroomdichtheid is essentieel voor de stabiliteit van de elektrolyt. Idealiter zou het metaal aan de anode (meestal hetzelfde metaal dat wordt afgezet) net zo snel moeten oplossen als het aan de kathode wordt afgezet. Dit zorgt voor een gelijkmatige concentratie van metaalionen in de elektrolyt en draagt bij aan de levensduur van het bad. In de praktijk treden echter vaak afwijkingen op, wat de stabiliteit van de elektrolyt en de efficiëntie van het proces kan beïnvloeden.
• Aanpassing door temperatuur en beweging: Hogere stroomdichtheden kunnen worden toegepast door de temperatuur te verhogen en de elektrolyt of het werkstuk te verplaatsen. Deze maatregelen verbeteren het ionentransport en helpen de afzetting gelijkmatiger en effectiever te maken.
• Afhankelijkheid van werkstuk- en anodevorm: De stroomdichtheid varieert ook afhankelijk van de vorm van het werkstuk en de anode. Aangezien de stroom de kortste weg volgt, kan een ongelijke stroomverdeling leiden tot ongelijke afzettingen, vooral op hoeken, randen of complexe geometrieën. Een zorgvuldige aanpassing van de anode aan het werkstuk, evenals het gebruik van hulptoestellen, kan hierbij helpen.
• Optimalisatie: Een zorgvuldige aanpassing van de anode aan de vorm van het werkstuk, evenals het gebruik van hulptoestellen, kan helpen om een gelijkmatige stroomverdeling te bereiken en daarmee een homogene coating te garanderen.

Interacties tussen spanning en stroomdichtheid:

• De spanning en de stroomdichtheid zijn met elkaar verbonden: een hogere spanning leidt meestal tot een hogere stroomdichtheid, mits de weerstanden in het systeem (zoals de elektrolytweerstand en de oppervlakte-eigenschappen) constant blijven.
• Het aanpassen van de spanning is vaak nodig om de gewenste stroomdichtheid te bereiken, maar ook andere factoren, zoals de elektrolytconcentratie en temperatuur, beïnvloeden deze interactie.

Samenvatting:

• De spanning drijft het proces aan en beïnvloedt de snelheid van de metaalafzetting. Deze moet zorgvuldig worden ingesteld, met name rekening houdend met de afstand tussen de anode en de kathode, om een gelijkmatige coating te verkrijgen.
• De stroomdichtheid bepaalt de hoeveelheid afgezet metaal per oppervlakte-eenheid en beïnvloedt de kwaliteit en het uiterlijk van de coating. Deze moet zorgvuldig worden ingesteld binnen het optimale bereik om een hoogwaardige coating te verkrijgen.
  • Zowel de kathodische stroomdichtheid als de anodische stroomdichtheid spelen een cruciale rol: de kathodische stroomdichtheid beïnvloedt de laagkwaliteit, terwijl de anodische stroomdichtheid zorgt voor de stabiliteit van de elektrolyt. Temperatuur- en badbewegingsbeheer kunnen helpen om hogere stroomdichtheden te bereiken en de processtabiliteit te verbeteren.

Om de benodigde stroomsterkte te berekenen, vermenigvuldig je de aanbevolen stroomdichtheid voor de betreffende elektrolyt met de oppervlakte van het werkstuk in dm². De spanning past zich automatisch aan zodra je de stroomsterkte overeenkomstig hebt ingesteld.

In deze tabel kun je het benodigde vermogen aflezen.

* - Gegevens over het maximaal te bekleden oppervlak in dm² bij de laagst mogelijke stroomdichtheid

Een batterij gebruiken voor galvaniseren - Waarom we het afraden

Hoewel het theoretisch mogelijk is om een batterij te gebruiken in plaats van een regelbare voeding voor galvaniseren, raden we dit sterk af. De reden hiervoor is het onvermogen om de spanning en stroom nauwkeurig te regelen, wat essentieel is voor succesvol galvaniseren.

Redenen waarom een batterij ongeschikt is:

1. Geen spanningsregeling: batterijen leveren een vaste spanning (bijvoorbeeld 1,5V voor een AA-batterij of 12V voor een autoaccu). Omdat bij galvaniseren vaak het voltage moet worden aangepast om de kwaliteit van het galvaniseren te controleren, leidt het vaste voltage van een batterij vaak tot suboptimale resultaten. Dit kan leiden tot ongelijkmatige lagen, ongecontroleerde gasontwikkeling (zoals blaarvorming) en andere ongewenste effecten.
2. Ongecontroleerde stroom: De stroom is afhankelijk van de spanning van de batterij en de weerstand van het elektrolytische bad. Zonder de mogelijkheid om de stroom nauwkeurig te regelen, kan de stroom te hoog zijn, wat de coating kan beschadigen, of te laag, wat het proces inefficiënt maakt.
3. Afnemend vermogen: In de loop van het gebruik neemt het vermogen van de batterij af, wat resulteert in een dalende spanning. Dit heeft direct invloed op de kwaliteit en uniformiteit van de coating en kan het proces onvoorspelbaar maken.
4. Risico op onjuiste coating: Door het gebrek aan controleerbaarheid wordt het risico op onjuiste coatings of zelfs beschadiging van het werkstuk aanzienlijk vergroot. Dit kan leiden tot onnodig materiaalverlies en extra kosten.

Conclusie:

Voor hoogwaardige en consistente galvaniseerresultaten is het cruciaal om de spanning en stroom nauwkeurig te kunnen regelen. Een batterij zonder regelmogelijkheden kan niet aan deze eisen voldoen en leidt vaak tot onbevredigende resultaten. We raden daarom aan om een regelbare voeding te gebruiken die speciaal is ontwikkeld voor de vereisten van galvaniseren om optimale resultaten te bereiken.

Ja, u kunt kleine voorwerpen coaten met een grote voeding, maar het is belangrijk om de stroom zorgvuldig te regelen. Een krachtige voeding kan meer stroom leveren dan nodig is voor kleine voorwerpen, wat kan leiden tot overcoating, ongelijkmatige lagen of zelfs schade aan het werkstuk.

Het wordt aanbevolen om de stroom af te stellen op de vereiste stroomdichtheid (stroom per oppervlak) voor het specifieke materiaal en de oplossing om een gecontroleerde en gelijkmatige coating te verkrijgen. Een goede voeding moet de mogelijkheid bieden om de spanning en stroom fijn af te stellen, zodat zelfs kleine voorwerpen veilig en nauwkeurig gecoat kunnen worden.

Ja, anodes in galvanotechniek kunnen meerdere keren worden gebruikt. Het hergebruiken van anodes is economisch zinvol, zolang ze effectief metaalionen kunnen leveren. Hier zijn enkele algemene richtlijnen:

1. Materiaal van de Anode: Anodes zijn vaak gemaakt van hetzelfde materiaal als datgene dat neergeslagen moet worden (bijv. nikkel, koper, zink). Deze anodes worden tijdens het galvanisatieproces verbruikt, omdat ze metaalionen in het bad afgeven, die zich vervolgens op het werkstuk (kathode) afzetten.
   
   
2. Slijtage van de Anode: Na verloop van tijd lossen anodes gedeeltelijk op in de elektrolyt, omdat ze de bron van metaalionen zijn voor het coatingproces. De slijtagegraad hangt af van de stroomdichtheid, de duur van het galvaniseren en het type elektrolyt dat wordt gebruikt.
   
   
3. Verzorging en Onderhoud: Anodes moeten regelmatig worden geïnspecteerd en indien nodig worden schoongemaakt om oxidelaagjes of afzettingen te verwijderen die de efficiëntie kunnen verminderen. Goed onderhoud kan de levensduur van de anodes verlengen.
   
   
4. Type Galvanisatieproces: Sommige processen vereisen vaker vervanging van anodes dan andere. Bijvoorbeeld, anodes die worden gebruikt bij het vernickelen slijten langzamer dan bij processen met hogere stroomdichtheden of specifieke chemische vereisten.
   
   
5. Vervangen van Anodes: Als anodes te versleten zijn of hun prestaties afnemen, moeten ze worden vervangen om een consistente en hoogwaardige coating te garanderen.

Over het algemeen kunnen anodes in galvanotechniek meerdere keren worden gebruikt, zolang ze in goede staat verkeren en efficiënt werken. Regelmatige inspectie en onderhoud zijn essentieel om de levensduur van de anodes te maximaliseren.

Bij galvaniseren is het cruciaal dat alleen anoden worden gebruikt die geschikt zijn voor het betreffende proces. Andere anodematerialen zijn niet toegestaan omdat ze kunnen oplossen in de elektrolyt en deze kunnen verontreinigen. Deze verontreiniging leidt tot een inferieure coating en kan het hele galvaniseerproces aanzienlijk schaden. Het is daarom belangrijk om de gespecificeerde anoden te gebruiken om de kwaliteit en zuiverheid van de gegalvaniseerde coating te garanderen.

Op voorwerpen van roestvrij staal of op chroom vormt het een hechtende laag goud, die in de volgende stap kan worden bedekt met een dikkere laag goud. Zonder deze voorbehandeling zou de laag niet stevig hechten en los kunnen laten.

Gold-Strike is een belangrijk product voor voorbehandeling, waarmee je een eerste dunne laag goud kunt maken, hoewel deze niet heel dik kan worden aangebracht vanwege de hoge interne spanningen. Na deze stap breng je een dikkere laag goud aan met normale goudelektrolyten.

Ja, kunststof onderdelen kunnen worden bekleed door middel van galvanisatie. Oorspronkelijk werd het oppervlak van de kunststof geëtst met chroomzuur en vervolgens geactiveerd met palladium. Omdat deze stoffen echter zeer giftig en schadelijk voor het milieu zijn, wordt steeds vaker een milieuvriendelijkere methode gebruikt: een geleidende lak. De geleidende lak maakt de kunststof elektrisch geleidend zonder schadelijke chemicaliën te gebruiken. Dit proces is dus aanzienlijk veiliger en duurzamer.

Proces van galvanisatie van kunststoffen met geleidende lak:

1. Voorbereiding van het oppervlak: De kunststof wordt grondig gereinigd om vet, stof en andere verontreinigingen te verwijderen die de hechting kunnen beïnvloeden.
2. Aanbrengen van de geleidende lak: Een speciale geleidende lak met metaaldeeltjes (bijvoorbeeld koper- of zilverdeeltjes) wordt gelijkmatig op het kunststofoppervlak aangebracht. Deze lak zorgt ervoor dat het oppervlak elektrisch geleidend wordt en dient als basis voor het galvanisatieproces.
3. Eerste bekleding (bijv. zuur koper): Het met geleidende lak behandelde oppervlak wordt bedekt met een dunne laag zuur koper om een stabiele en continue geleiding te garanderen.
4. Galvanisatie: Vervolgens kan de kunststof worden bekleed met de gewenste metalen laag (bijv. nikkel, gevolgd door chroom of goud). De dikte van de laag en het gebruikte metaal worden aangepast aan de specifieke esthetische en functionele eisen.

Voordelen van het proces met geleidende lak:

• Milieuvriendelijker: Door geen gebruik te maken van chroomzuur en palladium wordt de milieubelasting en gezondheidsrisico's aanzienlijk verminderd.
• Flexibele toepassing: De geleidende lak kan op verschillende soorten kunststof worden aangebracht, wat een gelijkmatige bekleding mogelijk maakt.
• Efficiënt: De directe overgang van geleidende lak naar galvanisatie zorgt voor een snel en kostenefficiënt proces.

Toepassingsgebieden:

• Automotive-industrie: Verchroomde kunststof onderdelen zoals sierlijsten en emblemen, geproduceerd zonder schadelijke chemicaliën.
• Consumentengoederen en elektronica: Verfraaiing en functionaliteit van kunststof behuizingen en decoratieve elementen.

Het gebruik van geleidende lak als alternatief voor chroomzuur en palladium is een duurzame en veelbelovende oplossing voor vele toepassingen in de galvanisatie van kunststoffen.

Zodra ongecoat aluminium in contact komt met zuurstof, begint een oxidatieproces. Dit proces belemmert echter de coating. Daarom moeten aluminium werkstukken altijd worden voorbehandeld met een aluminiumactivator. Dit verwijdert de oxidelaag en creëert in hetzelfde proces een zinklaag op het materiaaloppervlak. Op deze manier voorkomt de activator zuurstofcontact en beschermt het tegen hernieuwde oxidatie. Om latere blaasvorming onder de coating betrouwbaar te voorkomen, bieden we onze klanten een aluminiumactivator met lage viscositeit.

Zink is echter niet zuurbestendig. Breng daarom in de volgende stap een laag alkaline/basisch koper aan en vervolgens een laag zuur koperelektrolyt. Dit creëert een stabiele basis voor eventuele volgende lagen.

Afhankelijk van de aluminiumlegering kan het nodig zijn om het oppervlak in de eerste stap te etsen voordat de zinklaag met de aluminiumactivator wordt aangebracht. De aangebrachte zinklaag wordt opnieuw geëtst en de behandeling met de activator wordt een tweede keer herhaald. Dit wordt gedaan omdat de zinklaag relatief ruw wordt en de poriën beter sluiten. Helaas kan het zinkproces als ingewikkeld worden beschouwd.

Daarom is de volgende volgorde nodig om aluminium te verchromen of te vergulden:

• Conditioner voor het etsen
• Aluminiumactivator om de zinkaatlaag te maken
• Koperelektrolyt alkalisch om een koperlaag te verkrijgen die beschermt tegen zuren
• Glanzend koperelektrolyt (zuur)
• Nikkelelektrolyt (Free-Nikkel), als diffusiebarrièrelaag
• Chroomelektrolyt of goudelektrolyt als laatste laag

Het galvaniseren van 3D-geprinte voorwerpen is een proces dat uit meerdere stappen bestaat en waarvoor speciale apparatuur en materialen nodig zijn. Hier zijn de basisstappen voor het galvaniseren van een 3D geprint voorwerp:

1. voorbereiding van het 3D geprinte voorwerp

• Reinigen: Reinig het object grondig om stof, olie of andere verontreinigingen te verwijderen. Dit kan worden gedaan met isopropylalcohol of een ander geschikt reinigingsmiddel.
• Gladmaken: Maak indien nodig het oppervlak van het 3D-geprinte voorwerp glad voor een gelijkmatige coating. Dit kan door schuren of chemisch gladmaken.

2. geleidende laag aanbrengen

• Spuitbare geleidende verf: Breng een geleidende verf of inkt aan op het object. Deze verf bevat vaak koper, zilver of grafiet om het oppervlak geleidend te maken.
• Geleidende coatingmaterialen: Als alternatief kun je het voorwerp onderdompelen in een geleidende oplossing of bespuiten met een geleidende coating.

3. voorbereiding voor galvaniseren

• Bevestig de anode en kathode: Bevestig het 3D-geprinte object als kathode in je galvaniseerbad. De anode is meestal gemaakt van het metaal dat je op het object wilt aanbrengen (bijv. koper, nikkel). Let op de gegevens voor de oplossing.
• Elektrolytische oplossing: Zorg ervoor dat je de juiste elektrolytische oplossing gebruikt voor het metaal dat je gaat galvaniseren. Elke metaalcoating vereist een specifieke oplossing.

4. galvaniseerproces

• Stroombron: Sluit de anode en kathode aan op een gelijkstroombron. De stroom zorgt voor de overdracht van metaalionen van de anode naar het voorwerp.
• Parameters instellen: Stel de juiste parameters in (stroom / spanning) om een uniforme coating te verkrijgen.

5. nabewerking

• Reinigen: Haal het voorwerp uit het galvaniseerbad en spoel het grondig af met water om alle resten van de elektrolytische oplossing te verwijderen.
• Polijsten en verzegelen: Polijst het gegalvaniseerde oppervlak om de gewenste glans te verkrijgen en verzegel het indien nodig met een blanke lak of andere beschermende coating.

Materiaal en uitrusting

• Geleidende verf
• Galvanisch bad en elektrolytische oplossing
• Anode geschikt voor de elektrolyt
• Gelijkstroombron
• Reinigingsmiddel en polijstgereedschap

Veiligheidsinstructies

• Beschermingsmiddelen: Draag geschikte beschermingsmiddelen, waaronder handschoenen, een veiligheidsbril en ademhalingsbescherming om jezelf te beschermen.
• Ventilatie: Zorg ervoor dat het werkgebied goed geventileerd is om dampen van de gebruikte chemicaliën te minimaliseren.

Galvaniseren kan de mechanische en esthetische eigenschappen van 3D-geprinte voorwerpen aanzienlijk verbeteren. Als u deze stappen zorgvuldig volgt, kunt u hoogwaardige 3D geprinte onderdelen met een metalen coating maken.

De elektrolyten kunnen meerdere keren gebruikt worden. Zorg ervoor dat er geen onzuiverheden worden geïntroduceerd door vervuiling of verkeerde anoden. Het kan ook gebeuren dat het werkstuk oplost in de elektrolyt als een ongeschikte keuze wordt gemaakt (bijvoorbeeld gegalvaniseerd staal in een sterk zure elektrolyt).

Alkalische en zure elektrolyten moeten niet worden gemengd omdat ze chemisch onverenigbaar zijn vanwege hun verschillende pH-waarden. Het mengen van alkalische en zure elektrolyten kan leiden tot ongewenste reacties, zoals de neerslag van metalen of andere stoffen. Deze chemische reacties maken de elektrolyt onbruikbaar en kunnen resulteren in onregelmatige of defecte coatings. Het wordt daarom niet aanbevolen om alkalische en zure elektrolyten te mengen.

Daarnaast zijn de additieven afgestemd op de specifieke pH-waarde, waardoor ze hun werking kunnen verliezen als ze worden gemengd.

De uitputting van het elektrolyt is te herkennen aan de langzame afzetting. Dit is vaak ook te herkennen aan de verdwijnende kleur van het elektrolyt. Ook de glans kan afnemen.

In het algemeen is het daarom raadzaam om een geschikte metaalanode te gebruiken. Deze lost langzaam op en verrijkt de elektrolyt met het bijbehorende metaal. De elektrolyt raakt echter na verloop van tijd vervuild en glansmiddelen (indien aanwezig) worden opgebruikt.

Er zijn echter ook elektrolyten waarin de anode niet oplost (bijvoorbeeld goud).

De gebruikte oplossingen kunnen worden afgevoerd naar een inzamelpunt voor verontreinigende stoffen. Kleine hoeveelheden kunnen meestal worden verdund en afgevoerd met het afvalwater.

Informeer echter goed naar de regionale voorwaarden.

Je kunt dit vinden op de artikelpagina in het tabblad "PDF", waar je het direct kunt downloaden/openen.

Een verchroomd oppervlak biedt onvoldoende hechting voor nieuwe coatings. De bestaande chroomlaag moet daarom worden verwijderd. Gebruik hiervoor speciaal ontwikkelde chroomverwijderaars. Deze oplossingen zijn bijzonder veilig in het gebruik. Speciale additieven voorkomen bijvoorbeeld de vorming van het zeer giftige zeswaardig chroom.

Onder de oude chroomlaag bevindt zich meestal een nikkellaag. Deze moet worden gereactiveerd met een speciaal ontwikkelde activator voor de nieuwe coating. Om de vorming van een nieuwe oxidelaag te voorkomen, wordt het werkstuk direct na het reactiveren van de nikkellaag opnieuw gecoat.

Als alternatief is er ook een gold strike die rechtstreeks op chroom kan worden aangebracht. Deze zijn gebaseerd op het feit dat de oxidelaag tijdens het proces wordt gereduceerd en er tegelijkertijd goud wordt afgezet.

Galvaniseren is een betrouwbare manier om unieke chroomafwerkingen te verkrijgen. Met deze doe-het-zelf-gids bieden wij u een eenvoudige stap-voor-stap gids om u te helpen een perfecte chroomlook te bereiken. Profiteer van onze ervaring en bereik een overtuigend resultaat!

Verchromen kan worden toegepast op metalen zoals: staal, roestvrij staal, brons, ijzer, messing, koper en gegoten zink. Het chroomoppervlak wordt aangebracht op een dikke onderlaag van nikkel. Het is een duurzame en robuuste afwerking die minder gevoelig is voor slijtage en krassen.

1. Inleiding tot galvanisch verchromen

Als u geïnteresseerd bent in galvanisch verchromen, dan bent u bij ons aan het juiste adres! Galvanisch verchromen is een proces waarbij een dunne laag chroom op een metaal wordt aangebracht. Dit proces is vooral populair vanwege de duurzaamheid en weerstand. Bovendien ziet de chromen afwerking er gewoonweg geweldig uit en geeft het elk werkstuk net dat beetje extra. Maar hoe werkt galvanisch verchromen eigenlijk? Eerst wordt het werkstuk ondergedompeld in een bad van chroomelektrolyt en wordt er een stroom doorheen geleid. Hierdoor wordt het chroom uit de elektrolyt overgedragen op het werkstuk en vormt zich een chroomlaag. Om een perfect resultaat te bereiken, moet u echter enkele belangrijke tips en trucs volgen. Zo is een grondige reiniging van het werkstuk vóór het verchromen essentieel. Ook de keuze van de juiste stroomsterkte en de duur van het verchromen spelen een doorslaggevende rol. Met deze basisinformatie bent u goed voorbereid om van uw werkstuk een stralend hoogtepunt te maken.

2. De belangrijkste gereedschappen en materialen

Voor een perfecte chroomafwerking hebt u de juiste gereedschappen en materialen nodig. Hier zijn de belangrijkste dingen die u nodig hebt: Ten eerste hebt u een galvanisatiesysteem nodig, dat bestaat uit een stroombron, het chroomelektrolyt en de anode. U hebt ook een geschikt oppervlak nodig om te verchromen. Het moet schoon zijn en vrij van roest, vuil en vet. Hiervoor kunt u schuurpapier, staalwol of een staalborstel gebruiken. U hebt ook een veiligheidsbril, handschoenen en een ademhalingsmasker nodig om u te beschermen tegen de chemische dampen. Met deze gereedschappen en materialen bent u klaar om uw eigen chroomafwerking te maken.

3. Voorbereiding van het oppervlak voor de chroomafwerking

Voordat het eigenlijke verchromen begint, is het essentieel om het oppervlak grondig voor te bereiden. Alleen op een schoon en glad oppervlak kan de chroomafwerking perfect hechten en zijn volle effect ontwikkelen. Allereerst moet u het te verchromen oppervlak grondig reinigen en stof, vuil en vet verwijderen. Hiervoor is een speciale reiniger voor metaal of een mild afwasmiddel het meest geschikt. Vervolgens moet u het oppervlak met fijn schuurpapier of een staalborstel bewerken om oneffenheden en roestaanslag te verwijderen. Let erop dat u niet te veel materiaal verwijdert en het oppervlak beschadigt. Ten slotte moet u het oppervlak grondig reinigen en laten drogen voordat u met het eigenlijke verchromen begint. Door het oppervlak zorgvuldig voor te bereiden, legt u de basis voor een perfecte chroomafwerking en kunt u binnenkort genieten van een glanzend resultaat.

4. Toepassing van galvanisch verchromen

Als het gaat om verchromen, is galvaniseren een van de beste opties. Het is relatief eenvoudig uit te voeren en geeft een perfect resultaat. Het aanbrengen van galvanisch verchromen vereist echter een paar belangrijke stappen om ervoor te zorgen dat de chroomafwerking gelijkmatig en duurzaam is. Eerst moet het oppervlak van het voorwerp grondig worden gereinigd om ervoor te zorgen dat er geen vuildeeltjes of vetresten zijn die de chroomafwerking kunnen aantasten. Vervolgens moet het voorwerp worden ondergedompeld in een bad met een speciale chroomoplossing om een laagje chroom op het oppervlak aan te brengen. Het is belangrijk dat het voorwerp tijdens dit proces voortdurend wordt bewogen om ervoor te zorgen dat de laag gelijkmatig wordt aangebracht. Zodra de chroomlaag is aangebracht, moet het voorwerp grondig worden afgespoeld en gedroogd om de perfecte chroomafwerking te verkrijgen. Als u deze stappen zorgvuldig volgt, kunt u elk voorwerp een perfecte chroomafwerking geven en het eruit laten zien alsof het rechtstreeks uit een professionele werkplaats komt.

5. Afwerking van het oppervlak voor een perfecte afwerking

Nadat u het verchromen met succes hebt voltooid, is het belangrijk om het oppervlak zorgvuldig voor te bereiden om een perfecte afwerking te bereiken. Allereerst moet u alle onzuiverheden, zoals vingerafdrukken of stofdeeltjes, van het oppervlak verwijderen. U kunt hiervoor een zachte doek of een microvezeldoek gebruiken. Vervolgens moet u het oppervlak polijsten met een speciaal reinigingsmiddel voor chroom. Dit verwijdert niet alleen alle resten, maar beschermt het oppervlak ook tegen corrosie en oxidatie. Ten slotte kunt u het oppervlak behandelen met een was of sealant om het te beschermen tegen krassen en beschadigingen. Zo bereikt u een perfecte chroomafwerking die lang meegaat en uw werk de finishing touch geeft.

6. Tips en trucs voor een professioneel resultaat

Om een professioneel resultaat te bereiken bij het galvaniseren, zijn er een paar tips en trucs die u moet volgen. Allereerst is het belangrijk dat u alle stappen precies volgt en geen binnenwegen neemt. De juiste apparatuur is ook cruciaal voor een perfecte chroomafwerking. Zorg ervoor dat u hoogwaardige materialen gebruikt en investeer in een goede stroombron. Een grondige reiniging van het te verchromen voorwerp is ook essentieel voor een gelijkmatige coating. U moet er ook voor zorgen dat het oppervlak van het voorwerp vrij is van krassen en onvolkomenheden. Een goede voorbereiding en zorgvuldig werken zijn dus de sleutel tot een professioneel resultaat bij het galvaniseren.

7. Conclusie: DIY deluxe - met de juiste knowhow naar de perfecte chroomafwerking

En voilà, het resultaat mag er zijn: Uw zelfverchroomde werkstuk glanst in nieuwe glans en is klaar voor gebruik. Met de juiste kennis en een beetje geduld is verchromen geen enkel probleem, zelfs niet voor hobbyisten. Het is belangrijk dat u de veiligheidsvoorschriften opvolgt en de afzonderlijke stappen zorgvuldig uitvoert. Met de juiste apparatuur en een paar kneepjes van het vak kunt u uw doe-het-zelfprojecten een edele en hoogwaardige afwerking geven. Dus waar wacht u nog op? Probeer het eens en geef uw werk de perfecte chroomlook!

Als ijzer of zuurgevoelige materialen zoals lood, zink, koper of staal moeten worden verkoperd, wordt voor de voorbehandeling het gebruik van "alkalisch koperelektrolyt" aanbevolen. Zink zou bijvoorbeeld oplossen in een zure elektrolyt zonder voorbehandeling met "alkalisch koperelektrolyt". Om dit te voorkomen voorziet de materiaalvriendelijke alkalische elektrolyt de zuurgevoelige materialen van een initiële koperlaag en bereidt ze voor op de uiteindelijke coating met "blank koper elektrolyt zuur".

Een ander positief effect is de uitstekende hechtingseigenschappen van de laag die door "alkalisch koperelektrolyt" wordt gecreëerd en de verbeterde corrosiebescherming. De alkalische koperelektrolyt van Dr. Galva wordt gekenmerkt door een bijzonder fijnkorrelige afzetting en is buigzaam.

Bij galvaniseren zijn er twee hoofdtypen koper elektrolyten: alkalische en zure. Ze verschillen in samenstelling, pH-waarde en de eigenschappen van de afgezette koperlagen.

Verschillen tussen alkalische en zure koper elektrolyten:

pH-waarde:

• Alkalische koper elektrolyt: Heeft een hoge pH-waarde (basisch), vaak gebaseerd op zouten zoals kopercyanide of kopersulfaat, met complexvormers toegevoegd voor stabilisatie.
• Zure koper elektrolyt: Heeft een lage pH-waarde (zuur) en is meestal gebaseerd op kopersulfaat en zwavelzuur.

Afzettingseigenschappen:

• Alkalische koper elektrolyt: Geschikt voor het coaten van zuurgevoelige materialen zoals zink of ijzer. Het biedt een goede hechting op deze materialen en creëert een laag die vaak ductieler is, wat betekent dat het beter vervormd kan worden zonder te breken.
• Zure koper elektrolyt: Geschikt voor gladde, decoratieve lagen met een glanzend oppervlak. Het wordt vaak gebruikt voor grote, eenvoudige metalen onderdelen en biedt een snellere afzetting en een fijnere kristalstructuur.

Gebruik en toepassing:

• Alkalische koper elektrolyt: Wordt vaak gebruikt voor complex gevormde werkstukken en voor een gelijkmatige afzetting op verschillende substraten, vooral wanneer goede hechting en ductiliteit belangrijk zijn. Het wordt vaak gebruikt in de elektronica, bij printplaten en voor kopercoatings op ijzer.
• Zure koper elektrolyt: Ideaal voor toepassingen waarbij een glanzend, decoratief oppervlak nodig is, en wordt vaak gebruikt voor decoratieve coatings op metalen, bijvoorbeeld in de juwelenindustrie of als basis voor verchroomde oppervlakken.

Voor het verkoperen van stalen onderdelen dient men te kiezen voor de alkalische koperelektrolyt. Bij het gebruik van een zure koperelektrolyt kan er stroomloze afzetting van koper op het staal plaatsvinden. Deze ongecontroleerde chemische reactie leidt tot een grofkorrelige koperlaag met slechte hechting, wat de kwaliteit van de coating vermindert.

De alkalische elektrolyt maakt een gecontroleerde, elektrolytische afzetting van koper mogelijk, resulterend in een gelijkmatige en stevig hechtende laag. Echter, alkalische elektrolyten zetten helaas geen glanzende laag af, dus wordt er vaak daarna aanvullend verkoperd met een zure glanzende koperelektrolyt om een glanzend, decoratief oppervlak te verkrijgen. Daarom is het gebruikelijk om eerst de alkalische koperelektrolyt op staalcomponenten te gebruiken voor een goede hechting en vervolgens een zure koperelektrolyt voor de glanzende afwerking.

Koper kan zonder stroom op ijzer neerslaan door het elektrochemische potentiaal, aangezien koper edeler is dan ijzer. Tijdens deze stroomloze neerslag oxideert het ijzer in de zure oplossing, waardoor koperionen worden gereduceerd en op het ijzeroppervlak worden neergeslagen.

Deze stroomloze neerslag leidt echter tot een slechte hechting van het koper, omdat er grofkorrelige koperen kristallen ontstaan die de verbinding tussen koper en ijzer verzwakken.

Om deze problemen te verminderen, kan het werkstuk onder spanning in de oplossing worden gebracht, waardoor de koperafzetting elektrolytisch plaatsvindt. De aangelegde spanning zorgt voor een gecontroleerde afzetting en verbetert daardoor de hechting van het koper. Op deze manier kunnen de problemen van stroomloze afzetting grotendeels worden vermeden.

Om dit probleem te voorkomen, kan een dunne laag van een alkalisch koperelektrolyt worden aangebracht.

Nikkel-Strike bereidt staal en roestvrij staal voor op galvaniseren. Het staat ook bekend als nickel strike en is geschikt voor elektroless plating en alle galvaniseerprocessen.

Nikkel-Strike etst het materiaaloppervlak en lost eventueel aanwezig chroom op. Tijdens dit proces wordt een nikkelbasislaag gevormd die zorgt voor een betere hechting van de volgende lagen.

Een ander belangrijk toepassingsgebied is de voorbehandeling van vernikkelde oppervlakken die lange tijd aan lucht zijn blootgesteld. In deze gevallen verwijdert Nikkel-Strike de bestaande oxidelaag, die een negatief effect heeft op het resultaat.

Aangetast nikkel is lange tijd blootgesteld aan zuurstof. Hierdoor vormen zich oxides die je met onze Nikkel-Strike kunt verwijderen en tegelijkertijd een stabiele nikkellaag kunt opbouwen. Vervolgens breng je de gewenste coating aan.

Voorbehandeling met Nikkel-Strike is niet nodig als de nikkellaag direct voor de volgende coating werd aangebracht. Een nieuwe nikkellaag moet binnen een uur verder gecoat worden, omdat de oxidelaag zich langzaam opbouwt.

Nee, het nikkelelektrolyt Free-Nikkel is niet nikkelvrij. De naam “Free-Nikkel” verwijst naar het feit dat deze elektrolyt vrij verkocht kan worden omdat het voldoet aan de wettelijke vereisten voor verkoop aan particulieren. Veel conventionele nikkelelektrolyten zijn onderworpen aan strenge beperkingen in de EU en mogen niet per postorder worden verkocht.

Onze Free-Nikkel nikkel elektrolyt daarentegen is speciaal ontwikkeld om aan deze eisen te voldoen en kan daarom zonder beperkingen online worden gekocht. Houd er rekening mee dat het nog steeds een nikkelelektrolyt is dat nikkel neerslaat en dus nikkel bevat.

Galvanisch vernikkelen is een eenvoudige en goedkope manier om metalen onderdelen snel en efficiënt te beschermen. In onze DIY tutorial leer je alles wat je moet weten om zelf je metalen onderdelen te vernikkelen. Leer hoe je je projecten snel en effectief kunt beschermen en uitlenen! Er gaat niets boven de voldoening van het succesvol afronden van je eigen project. Dus, waar wacht je nog op? Laten we beginnen!

1. Waarom galvaniseren?

Als u zich afvraagt waarom elektrolytisch vernikkelen een goede optie is, zijn er een paar redenen. Ten eerste biedt het proces een hoge corrosiebestendigheid, wat betekent dat het vernikkelde voorwerp langer meegaat en minder vatbaar is voor roest en soortgelijke schade. Bovendien geeft het proces het voorwerp een glanzend en uniform oppervlak dat niet alleen esthetisch aantrekkelijk is, maar ook een betere geleiding biedt. Elektrolytisch vernikkelen kan er ook voor zorgen dat het voorwerp beter bestand is tegen slijtage en schuren, wat vooral nuttig is als het regelmatig aan slijtage wordt blootgesteld. Kortom, elektrolytisch vernikkelen biedt diverse voordelen die het een aantrekkelijke optie maken voor wie zijn voorwerpen wil beschermen en verbeteren.

2. Wat is galvaniseren en hoe werkt het?

Galvaniseren is een proces waarbij een laag metaal op een ander materiaal wordt aangebracht. Het is een gebruikelijke methode om metalen onderdelen te beschermen of een decoratief uiterlijk te geven. Galvaniseren gebeurt door elektrolyse, waarbij een elektrische stroom door een oplossing met het aan te brengen metaal op het te vergulden materiaal wordt geleid. Het aan te brengen materiaal wordt de kathode genoemd, terwijl het aan te brengen metaal de anode wordt genoemd. Wanneer de stroom door de oplossing loopt, komen metaalionen vrij uit de anode en zetten zich af op de kathode, waardoor een permanente metaallaag ontstaat. De dikte van de laag hangt af van de duur van het proces. Electroplating kan worden toegepast op verschillende materialen zoals staal, koper, messing en aluminium. Het is een goedkope en gemakkelijke manier om metalen onderdelen te beschermen of een decoratief uiterlijk te geven.

3. Welk gereedschap heb ik nodig voor een doe-het-zelfproject?

Als u een doe-het-zelfproject wilt uitvoeren, is het belangrijk om het juiste gereedschap bij de hand te hebben. Voor galvaniseren heb je een aantal speciale gereedschappen nodig die je helpen het project tot een goed einde te brengen. Allereerst hebt u een stroombron nodig, zoals een batterij of een voeding. U hebt ook een elektrolyt nodig om het nikkel op het metaal af te zetten. Een nikkelanode en een kathodemateriaal zijn ook nodig. Je hebt ook een geschikt reinigingsmiddel nodig om het metaal schoon te maken voor het vernikkelen. Een schuurpapier of staalborstel kan ook nuttig zijn om het metaal voor te bereiden. Vergeet niet beschermende handschoenen en een veiligheidsbril te dragen om uzelf te beschermen tegen verwondingen. Met deze hulpmiddelen en een beetje oefening, kunt u met succes uw DIY project vernikkelen.

4. Stap-voor-stap handleiding voor elektrolytisch vernikkelen

Om te galvaniseren heb je een aantal speciale materialen en gereedschappen nodig. Eerst moet je de te vernikkelen onderdelen grondig reinigen en ontvetten om ervoor te zorgen dat de nikkellaag goed hecht. Vervolgens moet u een nikkelbadoplossing bereiden en deze in een geschikte container plaatsen. Vervolgens moet u een stroombron aansluiten en de te vernikkelen onderdelen als kathode in de oplossing onderdompelen. De anodestaaf moet in de oplossing worden ondergedompeld, maar mag niet in contact komen met de te vernikkelen onderdelen. Tijdens het proces moet u de stroomsterkte en de tijd controleren om ervoor te zorgen dat de gewenste dikte van de vernikkeling wordt bereikt. Wanneer het proces voltooid is, moeten de onderdelen grondig gespoeld en gedroogd worden. Het is belangrijk dat u alle veiligheidsmaatregelen in acht neemt en de juiste beschermingsmiddelen draagt om letsel te voorkomen. Met deze stap-voor-stap instructies kunt u nu met succes uw eigen gegalvaniseerde nikkel onderdelen maken.

5. Tips en trucs voor een optimaal resultaat

Om het best mogelijke resultaat van gegalvaniseerd nikkel te krijgen, zijn er een paar tips en trucs die u moet volgen. Allereerst is het belangrijk dat u alle benodigde materialen en gereedschappen klaar heeft voordat u aan het proces begint. Een zorgvuldige voorbereiding is de sleutel tot succes. U moet er ook voor zorgen dat het te vernikkelen oppervlak grondig wordt gereinigd en ontvet om een optimale hechting van de nikkellaag te garanderen. Een gelijkmatige stroomtoevoer en een aangepaste duur van het galvaniseerbad zijn eveneens cruciaal voor een perfect resultaat. Als u deze tips en trucs volgt, bent u zeker van een geweldig resultaat en tilt u uw doe-het-zelf projecten naar een hoger niveau.

6. Toepassing van galvanisch vernikkelen

Als je je afvraagt waarvoor galvanisch vernikkelen wordt gebruikt, ben je hier aan het juiste adres. Galvanisch vernikkelen is een methode om metalen voorwerpen te bekleden met een dun laagje nikkel. Deze laag beschermt het metaal tegen corrosie en geeft het een glanzend oppervlak. Galvanisch vernikkelen wordt op vele gebieden gebruikt, zoals de elektronica-industrie, de auto-industrie en de productie van juwelen. Het is een goedkope methode om metalen voorwerpen te verfijnen en te beschermen tegen invloeden van buitenaf. Met onze doe-het-zelf-handleiding kunt u gemakkelijk thuis galvanisch vernikkelen en uw eigen metalen voorwerpen afwerken.

7. Belangrijke dingen om in gedachten te houden bij galvaniseren

Als je besloten hebt om te galvaniseren, zijn er een paar belangrijke dingen die je in gedachten moet houden om de beste resultaten te krijgen. Allereerst is het belangrijk dat het te vernikkelen voorwerp schoon is en vrij van olie, vet en andere verontreinigingen. Grondig reinigen met een geschikt reinigingsmiddel is daarom essentieel. U moet er ook voor zorgen dat de stroomsterkte en de duur van het galvaniseerproces aangepast zijn aan het materiaal en de grootte van het te vernikkelen voorwerp. Een te hoge stroomsterkte of een te lange duur van de galvanisatie kan leiden tot ongewenste resultaten. Ten slotte moet u er ook voor zorgen dat u alle nodige veiligheidsmaatregelen in acht neemt om letsel of schade te voorkomen. Met deze belangrijke tips en een beetje oefening, kunt u echter met succes nikkel elektrolytiseren en uw voorwerpen een langdurige en aantrekkelijke nikkelcoating geven.

8. Wat zijn de voor- en nadelen van galvaniseren?

Als u besluit om nikkel te galvaniseren, zijn er enkele voor- en nadelen waar u rekening mee moet houden. Het grootste voordeel is de beschermende functie die vernikkelen biedt. Galvaniseren beschermt het basismetaal tegen corrosie en slijtage. Bovendien kan vernikkelen het uiterlijk van het voorwerp verbeteren en het een glanzend uiterlijk geven. Er zijn echter ook enkele nadelen. Zo kan vernikkelen duur zijn, vooral als het door een vakman wordt gedaan. Anderzijds kan het moeilijk zijn om een gelijkmatige laag aan te brengen, wat kan leiden tot ongelijke resultaten. Bovendien kan vernikkeling allergische reacties veroorzaken als het voorwerp in contact komt met de huid. Niettemin is galvanisch vernikkelen een populaire manier om metalen voorwerpen te beschermen en te verfraaien.

9. Wat kunnen de kosten zijn van een doe-het-zelf project?

Als u besluit om nikkel te galvaniseren, moet u zich ervan bewust zijn dat er enkele kosten aan verbonden kunnen zijn. Ten eerste heeft u een geschikte stroombron nodig, zoals een voeding die kan worden ingesteld op de vereiste spanning en stroom. U hebt ook een nikkel-elektrolytoplossing nodig, waarvan de kosten variëren afhankelijk van de grootte van het te vernikkelen voorwerp. Er moet ook rekening worden gehouden met accessoires zoals anoden, kathoden en verbindingskabels. U hebt ook geschikte beschermende kleding nodig om uzelf tegen de chemicaliën te beschermen. Als u alle apparatuur zelf koopt, kan dat snel duur worden. Er bestaat echter ook de mogelijkheid om de apparatuur te huren of af te nemen bij een bouwmarkt. Het is belangrijk om vooraf af te wegen of de kosten van het doe-het-zelfproject de moeite waard zijn en of u de apparatuur in de toekomst zult gebruiken.

10. Conclusie: galvaniseren als efficiënte manier om metalen oppervlakken te beschermen

Voor het beschermen van metaal is galvaniseren een uiterst efficiënte methode. Door een dunne laag nikkel op het metaaloppervlak aan te brengen, wordt het beschermd tegen corrosie en slijtage. Vernikkelen geeft het metaal ook een glanzend en aantrekkelijk uiterlijk. Het beste is dat u zelf gemakkelijk kunt vernikkelen. Met een paar basisgereedschappen en materialen kunt u uw eigen metalen onderdelen vernikkelen, zodat ze langer meegaan en er beter uitzien. Of je nu een hobbyist bent of een professionele vakman, vernikkelen is zeker een vaardigheid die het leren waard is.

Doe-het-zelvers opgelet: Zelf verzinken is makkelijker dan je denkt! Met onze instructies krijg je een gedetailleerd overzicht van de basisprincipes van galvaniseren en de voordelen ervan. Laten we beginnen aan een spannend doe-het-zelf project!

1. Inleiding

Hallo! Wil je leren hoe je je eigen metalen onderdelen elektrolytisch kunt verzinken? Dan ben je hier aan het juiste adres! In deze gids laten we je stap voor stap zien hoe je je doe-het-zelf project uitvoert. Maar voordat we beginnen, willen we graag uitleggen wat elektrolytisch verzinken eigenlijk inhoudt. Het is een proces waarbij een beschermende laag op het metaal wordt aangebracht om het te beschermen tegen corrosie. Deze beschermlaag bestaat uit zink en wordt via een chemische reactie op het metaal aangebracht. Nu u weet wat u kunt verwachten - laten we beginnen!

2. Wat is elektrolytisch verzinken?

Galvaniseren is een proces waarbij een zinklaag wordt aangebracht op een metaal om het te beschermen tegen corrosie. Het is een van de meest gebruikte methoden om staal en ijzer te beschermen tegen roest. Het proces werkt door elektrolyse, waarbij het metaal wordt ondergedompeld in een zinkoplossing en een elektrische lading door het metaal wordt geleid. Hierdoor wordt het zink uit de oplossing op het metaal aangebracht, waardoor een beschermende laag ontstaat. Verzinken is een goedkope en effectieve manier om metalen tegen corrosie te beschermen en is ook geschikt voor doe-het-zelfprojecten. Met wat basiskennis en gereedschap kunt u thuis uw eigen galvaniseerprojecten uitvoeren.

3. Voorbereidingen treffen

Voordat u begint met galvaniseren, moet u enkele voorbereidingen treffen om een succesvol doe-het-zelfproject te garanderen. Zorg ten eerste dat je alle benodigde materialen en gereedschappen bij de hand hebt, zoals een zinkanode, een verzinkbad, een stroombron en beschermende handschoenen. Het is ook belangrijk dat u een geschikte werkplek inricht die goed geventileerd is en geen brandbare materialen in de buurt heeft. Voordat u met het verzinkproces begint, moet u ervoor zorgen dat het te verzinken object grondig wordt gereinigd en ontvet, zodat de zinklaag optimaal hecht. Vergeet niet dat veiligheid voorop staat en dat u altijd beschermende handschoenen en een veiligheidsbril moet dragen om letsel te voorkomen. Met deze voorbereidingen bent u klaar om uw doe-het-zelf verzinkproject met succes te voltooien.

4. Gereedschap en materialen voor het verzinken

Om uw doe-het-zelfverzinkproject met succes te voltooien, hebt u het juiste gereedschap en de juiste materialen nodig. Eerst moet u een geschikt verzinkmiddel kiezen, dat u bij ons kunt kopen. Een geschikte bak waarin u het verzinkbad kunt mengen en het te verzinken object kunt onderdompelen is ook erg belangrijk. Bijvoorbeeld een plastic bak of een oude roestvrijstalen pot is geschikt. Een ander belangrijk hulpmiddel is een gelijkrichter, die de stroomsterkte regelt en zo een gelijkmatig verzinkresultaat mogelijk maakt. Je hebt ook een anode nodig, die gemaakt is van zink en in het verzinkbad wordt gehangen. Deze dient als stroombron en zorgt ervoor dat het zink neerslaat op het te verzinken voorwerp. Om het voorwerp voor het verzinken goed schoon te maken, is het raadzaam schuurpapier en reinigingsmiddelen zoals isopropanol te gebruiken. Met deze gereedschappen en materialen bent u goed uitgerust om uw doe-het-zelf verzinkproject tot een goed einde te brengen.

5. Het oppervlak voorbereiden en invetten

Voordat u met het eigenlijke verzinkproces kunt beginnen, moet u ervoor zorgen dat het oppervlak van het te verzinken object glad en schoon is. Daarvoor moet u het grondig schoonmaken en eventuele roest verwijderen. Vervolgens moet u het oppervlak licht opruwen met een staalborstel of schuurpapier, zodat de zinklaag beter hecht. Voor het beste resultaat is het ook raadzaam om het oppervlak voor het verzinken te behandelen met een geschikt vet of olie. Dit voorkomt dat het zink op ongewenste plaatsen blijft plakken en voorkomt lelijke druppels of ongelijke lagen. Zorg ervoor dat u alleen speciale vetten of oliën gebruikt die geschikt zijn voor het verzinkproces. Met een grondige voorbereiding van het oppervlak en een zorgvuldige behandeling met vet of olie staat niets een succesvol doe-het-zelfproject in de weg.

6. Het galvaniseren uitvoeren

Voordat u begint met verzinken, moet u ervoor zorgen dat u alle benodigde materialen en gereedschappen bij de hand hebt. Daartoe behoren een zinkanodeset, een gelijkstroomvoeding, een plastic bak, zinkelektrolyt en handschoenen ter bescherming tegen chemicaliën. Eerst moet u het te verzinken object grondig reinigen en ontvetten om een optimale hechting van de zinklaag te garanderen. Vervolgens sluit u het voorwerp als kathode aan op de gelijkstroomvoeding en dompelt u het onder in het zinkelektrolyt. De zinkanode dient als anode en geeft zinkionen af, die op het object neerslaan en een beschermende laag vormen. Hoe langer het voorwerp in de elektrolyt blijft, hoe dikker de zinklaag wordt. Na het verzinken moet het voorwerp grondig worden afgespoeld en gedroogd. Met een beetje oefening en geduld kunt u thuis een professionele zinklaag aanbrengen.

7. Nazorg van de onderdelen na het verzinken

Nadat u uw onderdelen met succes hebt verzinkt, is het belangrijk om ze goed te behandelen om hun duurzaamheid en esthetiek te waarborgen. Spoel de onderdelen eerst grondig af met water om overtollige zinkresten te verwijderen. Daarna kunt u ze schoonmaken met een mild reinigingsmiddel en een zachte doek om alle vuilresten te verwijderen. Daarna moet u de onderdelen goed laten drogen voordat u ze verzegelt met een beschermende laag. Hiervoor is een speciale spray of een was- of oliekit geschikt. De beschermlaag beschermt de onderdelen tegen corrosie en geeft ze een glanzend uiterlijk. Merk echter op dat de nabehandeling kan variëren, afhankelijk van het type onderdelen en de verzinking. Informeer daarom vooraf naar de aanbevolen stappen voor uw specifieke project.

8. Voorkom fouten bij het zelf galvaniseren

Als u besluit uw doe-het-zelfproject te verzinken, zijn er een paar fouten die u moet vermijden om de best mogelijke resultaten te krijgen. Een veelgemaakte fout is het niet goed schoonmaken van het te verzinken voorwerp. Het is belangrijk om alle vet- en olieresten te verwijderen, omdat deze de hechting van de zinklaag kunnen beïnvloeden. Ook het verwijderen van roest en andere verontreinigingen is een belangrijke stap om tot een gelijkmatige en duurzame zinklaag te komen. Een andere fout is een onvoldoende voorbereiding van de elektrolytoplossing. Het is belangrijk de juiste hoeveelheden zink en zoutzuur te gebruiken voor een optimale geleiding. Ook de keuze van de juiste stroomsterkte is cruciaal om een gelijkmatige zinklaag te verkrijgen. Als u deze fouten vermijdt, kunt u er zeker van zijn dat uw doe-het-zelfverzinkproject een volledig succes wordt.

9. Conclusie: Doe-het-zelf verzinken - een lonend doe-het-zelf project!

Conclusie: Zelf verzinken - een lonend doe-het-zelf project! Samengevat is zelf verzinken een lonend doe-het-zelf project. Niet alleen is het goedkoper dan het inhuren van een professionele dienstverlener, maar het is ook een geweldige manier om uzelf vertrouwd te maken met de techniek van het verzinken. Met een beetje oefening en geduld kunnen zelfs beginners snel goede resultaten bereiken. Het is wel belangrijk om de nodige veiligheidsmaatregelen te nemen en de instructies op te volgen. Dus iedereen die op zoek is naar een nieuw doe-het-zelfproject en geïnteresseerd is in metaalbewerking, moet verzinken zeker eens proberen.

Geel verzinken, zoals het in de volksmond wordt genoemd, bestaat niet als een afzonderlijk proces. In plaats daarvan wordt er eerst een zuivere zinklaag op het metaal aangebracht, die zilverwit van kleur is en het metaal beschermt tegen corrosie. Dit wordt gevolgd door chromateren, waardoor het oppervlak zijn karakteristieke geelachtige tot gouden kleur krijgt. Dit chromateren dient niet alleen om de corrosiebescherming te verbeteren, maar geeft het onderdeel ook een decoratief uiterlijk.

De gelige kleur ontstaat door een chemische nabehandeling van de zinklaag, die chromateren of geelchromateren wordt genoemd. Dit proces wordt vaak gebruikt bij galvaniseren om het uiterlijk van onderdelen te verbeteren en hun corrosiebescherming te verhogen. Typische toepassingsgebieden voor geelverzinkte oppervlakken zijn de auto-industrie, de bouw en de elektrotechniek.

In het verleden waren deze coatings echter gebaseerd op chroom VI, dat zowel schadelijk voor het milieu als zeer giftig voor de mens was. Chroom VI kon na verloop van tijd uit de coating uitlogen, wat tot ernstige gezondheidsrisico's leidde. Daarom zijn dergelijke coatings nu verboden.

De afgelopen jaren is er intensief onderzoek gedaan naar de ontwikkeling van een chroom VI-vrije gele iriserende coating. Er zijn nu oplossingen op basis van chroom III die een vergelijkbare geelachtige coating kunnen produceren. Deze nieuwe coatings lijken visueel op het origineel, maar ze zijn niet zo intens geel en iriserend als de oude chroom VI coatings. De corrosiebescherming van deze nieuwe coatings haalt ook niet helemaal het niveau van de eerdere coatings, maar is al wel op een hoog niveau.

Het is echter niet eenvoudig om geel verzinken van hoge kwaliteit te reproduceren in de hobbykelder. Vooral hoogwaardige gele chromaten zijn moeilijk te bereiken. We werken ook intensief aan een oplossing om een gele chromaatcoating van hoge kwaliteit te ontwikkelen, maar hebben nog geen bevredigend resultaat bereikt.

Welke alternatieven zijn er?

Vanwege de beperkingen op chroom VI richt de auto-industrie zich nu steeds meer op zink-nikkel coatings. Deze bieden een uitstekende bescherming tegen corrosie dankzij de combinatie van zink en nikkel en worden vooral gebruikt op plaatsen met een hoog risico op corrosie.

Als je meer wilt weten over zink-nikkel, kun je er hier meer over lezen: Zink-nikkel

De voedingseenheden regelen de stroom via de spanning, wat een gevolg is van de wet van Ohm. Als er geen belasting is aangesloten, kan er geen stroom vloeien.

Als de stroomlimiet op nul wordt gezet, daalt de spanning ook naar 0.

De spanning instellen

• Draai de spanningsgrove en -fijnregelaar tot de gewenste uitgangsspanning wordt weergegeven op het display.
• Zorg ervoor dat de ingestelde spanning niet hoger is dan de maximale voedingsspanning van de te gebruiken belasting.
• Als de spanning niet verder kan worden verhoogd, is de stroomgrens waarschijnlijk te laag ingesteld; verhoog deze.
• De stroom vloeit dan voort uit de ohmse weerstand

De stroomgrens instellen

• Stel een zeer lage spanning in van ongeveer 1 V- om vonkvorming te voorkomen en een kortsluiting te creëren met de aangesloten meetsnoeren.
• De voedingseenheid schakelt dan over van constante spanningsmodus naar constante stroommodus (het display toont C.C in plaats van C.V)
• Draai nu aan de grove en fijne stroomregeling totdat de gewenste uitgangsstroom wordt weergegeven op het display.
• Zodra de stroomlimiet met succes is ingesteld, kan de kortsluiting weer worden opgeheven.
• Verhoog vervolgens de spanning weer naar de gewenste waarde
• Wanneer je met de stroombegrenzing werkt, wordt de spanning verlaagd in overeenstemming met de toegepaste weerstand

Wanneer er zich bij het galvaniseren zwarte modder vormt of de coating mat wordt, kan dit wijzen op meerdere problemen in het galvanisatieproces. Hier zijn de meest voorkomende oorzaken:

Overmatige stroom (overbelasting):

• Symptoom: Vorming van zwarte modder of een matte, ongelijkmatige oppervlakte.
• Oorzaak: Wanneer de stroom te hoog is ingesteld, kunnen metaaldeeltjes zich te snel afzetten, wat leidt tot een grove, poreuze of zelfs zwarte afzetting. Dit komt vooral vaak voor wanneer de stroomdichtheid (stroom per oppervlakte) te hoog is.
• Oplossing: Verlaag de stroom of spanning om een gelijkmatigere en gladdere metaalafzetting te bereiken (houd er echter rekening mee dat bij sommige elektrolyten de laag mat kan worden als de stroomdichtheid te laag is).

Slechte reiniging van het werkstuk:

• Symptoom: Ongelijkmatige, matte coating of zwarte vlekken.
• Oorzaak: Vervuilingen, oxidatie of vet op het oppervlak van het werkstuk kunnen de juiste metaalafzetting verstoren, wat leidt tot defecten in de coating.
• Oplossing: Reinig het werkstuk grondig voordat je het in het elektrolytbath dompelt. Verwijder alle vetten, oxidatielagen en vuil door grondig te wassen, schuren en spoelen.

Ongeschikt werkstukmateriaal:

• Symptoom: Zwarte modder in het elektrolyt of een matte coating.
• Oorzaak: Als het materiaal van het werkstuk niet geschikt is voor de gebruikte elektrolyt, kan het oplossen en de elektrolyt verontreinigen, wat leidt tot slechte coating en ongewenste afzettingen.
• Oplossing: Zorg ervoor dat het materiaal van het werkstuk compatibel is met de gebruikte elektrolyt. Controleer de materiaalsamenstelling en kies een geschikte elektrolyt om chemische reacties die tot verontreiniging leiden te voorkomen.

Onjuiste elektrodeplaatsing:

• Symptoom: Zwarte afzettingen in bepaalde gebieden.
• Oorzaak: Een ongelijke stroomverdeling door een slechte positionering van de anode of kathode kan ertoe leiden dat er op sommige plekken te veel metaal wordt afgezet, wat resulteert in zwarte modder.
• Oplossing: Zorg ervoor dat de elektroden correct zijn gepositioneerd en dat de stroom gelijkmatig is verdeeld. Controleer de afstanden tussen de elektroden en de positie van het werkstuk in het bad.

Te lange galvanisatieduur:

• Symptoom: Matte of donkere coating.
• Oorzaak: Als het werkstuk te lang in het elektrolytbath blijft, kan het verzadigd raken, wat resulteert in een matte of zelfs zwarte laag.
• Oplossing: Verkort de galvanisatieduur en houd het proces regelmatig in de gaten om ervoor te zorgen dat de gewenste laagdikte wordt bereikt zonder dat de oppervlakte wordt aangetast.

Onjuiste temperatuur van de elektrolyt:

• Symptoom: Matheid of zwarte afzettingen.
• Oorzaak: Temperatuurafwijkingen kunnen de snelheid van chemische reacties in de elektrolyt veranderen, wat de kwaliteit van de coating beïnvloedt.
• Oplossing: Controleer en regel de temperatuur van de elektrolyt om ervoor te zorgen dat deze binnen het optimale bereik blijft voor het specifieke galvanisatieproces.

Samenvatting:

Zwarte modder of een matte coating bij galvanisatie zijn meestal het gevolg van te hoge stroom, onvoldoende reiniging, ongeschikt werkstukmateriaal, ongelijke stroomverdeling of temperatuurproblemen. Door deze parameters aan te passen, kan de kwaliteit van de coating aanzienlijk worden verbeterd.

Het is normaal dat chroom er donker uitziet in de eerste stadia van afzetting. Dit komt doordat de chroomlaag aanvankelijk zeer fijn gekristalliseerd is, waardoor het licht anders gereflecteerd wordt en het oppervlak donker lijkt. Naarmate de depositie vordert, worden de kristallen groter en wordt de laag geleidelijk lichter en krijgt hij de typische chroomkleur.

Het kan ook zijn dat de stroomdichtheid te hoog is. Als de stroomdichtheid te hoog is, zal de chroomlaag te snel en ongelijkmatig neerslaan, wat ook kan leiden tot een donker of zwart oppervlak. Een lagere stroomdichtheid zorgt voor een gelijkmatigere kristalvorming en dus voor een lichtere en gelijkmatigere chroomlaag. Hier moet een compromis worden gevonden tussen snelheid en kwaliteit.

Een ander belangrijk punt is dat de elektrolyt te warm wordt door de hoge stroomdichtheid. Een te hoge temperatuur leidt ook tot een donkere verkleuring van de laag. In dit geval moet de stroomdichtheid worden verlaagd of de afzetting worden onderbroken.

Als de coating niet hecht op roestvast staal, is de reden meestal een ontoereikende voorbehandeling. Roestvast staal vormt bij contact met lucht binnen een paar seconden een onzichtbare oxidelaag, die het metaal beschermt tegen chemische reacties maar ook de hechting van coatings aanzienlijk belemmert.

Voor een langdurige coating is het cruciaal om het werkstuk voor te bereiden met een Nikkel-Strike. Deze galvanische activator verwijdert de oxidelaag en het chroom in de roestvaststaallegering en vormt een dunne, hechtende nikkellaag als basis voor verdere coating.

Als alternatief kan ook een Gold-Strike (goudstrijk, gold flash) worden gebruikt om vergelijkbare resultaten te bereiken.

Er is een beetje geduld nodig omdat nikkel vrij langzaam wordt afgezet. De stroomdichtheid kan te laag zijn, in dat geval duurt het veel langer. Er mogen echter niet te veel gasbellen zijn, anders kunnen er zwarte strepen ontstaan.

Het grote nadeel is dat de nikkelvorming ook heel moeilijk te herkennen is.

Controleer ook weer de polariteit van de anode, deze moet positief zijn, terwijl het te coaten object negatief moet zijn.

U kunt uw aankoop bij ons afronden met de volgende betaalmethoden:

• ApplePay
• Bancontact
• Belfius
• iDeal
• KBC
• Klarna
• Kredietkaart
• PayPal
• Riverty
• Trustly
• Vooruitbetaling (per bankoverschrijving)

De beschikbare betaalwijzen kunnen variëren naargelang het land van levering, de gebruikte technologie, de gekozen cookies of de inhoud van het winkelmandje.

Hier vindt u de tabel met verzendkosten.

Kleine en lichte artikelen kunnen als goederenpost worden verzonden (tot 1 kg, geen levering aan pakstations). Houd er echter rekening mee dat de bezorging van goederenpost soms iets langer duurt. De standaard levertijd in Duitsland is 1 tot 4 dagen, in de EU meestal ca. 3-7 dagen.